Muqe
New member
Bayan Steiner Roth, yeme bozukluğu olan insanlara “bir parça ekmeğin yeniden bir parça ekmeğe dönüşmesi” için yardım ediyorsunuz. Bununla ne demek istiyorsun?
Yiyecek simgesi olan bir parça ekmek, etkilenenler için artık sadece yiyecek değil. Bunu yanlış bir şey yeme korkusuyla ilişkilendiriyorlar. Kilo almamak için fazla yemek yememe dürtüsü. Veya yeme davranışları üzerindeki kontrolün kaybı. Bir parça ekmek yiyecek olmalıdır, ancak bu tam olarak yeme bozukluğu olan insanlar için çözülmemiş zorlukların ve çatışmaların bir yan gösterisi haline gelen şeydir.
Yemek yemenin artık zevkle hiçbir ilgisi yok; etkilenenler için bu zor olsa gerek.
Evet. Etkilenenler genellikle duygularıyla kendilerini çok yalnız hissederler. Yeme bozukluğundan utanıyorlar ve kimseye güvenemeyeceklerini düşünüyorlar. Diğer hastalar bir sorunları olduğunu kabul etmek istemezler ve aşırı yemek yemelerini ya da yemekten sonra kustuklarını küçümsemek istemezler. Ancak yeme bozukluğuna sahip olduklarının farkına varmazlarsa bunun ciddi sonuçları olabilir.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/DMGOZCVWFNFMJBUMXEZCJBR5CM.jpg)
Hayat ve biz
Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber – her iki perşembe.
Yeme bozukluklarının ne gibi sonuçları olabilir?
Büyük utanç çoğu zaman etkilenenlerin kendilerini başkalarından izole etmelerine yol açar. Buna duygusal ve sosyal gelişim gecikmeleri de eşlik edebilir: Kendi yaşıtlarının sahip olduğu deneyimleri yeterince kazanamazlar. Örneğin kendi yaşınızdaki insanlarla güzel bir şeyler yapmak ya da romantik ilişkiler yaşamak. Uzun vadeli fiziksel sonuçlar da tehlikeli olabilir: Yetersiz beslenme ve hormon eksikliği nedeniyle yeme bozukluğu olan kadınların adetleri sıklıkla durur. Bu da zamanla osteoporoz yani kemik kaybına yol açabilir.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/GRTVPSEZL5DWFIRR6ATC7MPWXQ.jpg)
Diyetler yeme bozukluğuna açılan bir kapı mıdır?
Diyetler anoreksiyaya, bulimiaya veya tıkınırcasına yemeye neden olabilir mi? Uzmanlar en azından açlık dönemleri ile hastalıklar arasında bir bağlantı görüyor. Ancak bazı gruplar özellikle risk altındadır.
Anoreksiya, bulimia ve tıkınırcasına yemek yiyen insanların yiyeceklerle yeniden daha sağlıklı bir ilişki geliştirmelerine yardımcı olmak istiyorlar. Desteğiniz yeme bozukluğunuza göre nasıl değişiyor?
Anoreksiya öncelikle kilo almakla ve beraberinde gelen korkulara, özellikle de şişmanlama korkusuna katlanmakla ilgilidir. Etkilenenlerle müzakere ettiğim kilo hedefleri ve yeme planları üzerinde çalışıyorum. Korkularınıza katlanmanızda hangi insanların sizi destekleyebileceğini öğrenmenize yardımcı olacağım. Birlikte, kendinizi eziyet veren düşüncelerden uzaklaştıracak stratejiler arıyoruz.
Bulimia ve aşırı yeme, yeme davranışı üzerinde kontrol kazanmak ve aşırı yemeyi önlemekle ilgilidir. Daha sonra etkilenenlerin, örneğin günde üç dengeli öğün gibi normal beslenme alışkanlıkları oluşturmaları gerekir. Yeme bozukluğunun türü ne olursa olsun, terapide yeme bozukluğunun arkasında yatan zor konular ve çözülmemiş çatışmalar hakkında konuşmak önemlidir.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/BADMMGXF25E3XB6U3TIU6TW7KE.jpg)
Sandra Steiner Roth, 2007'den bu yana Bern'de yeme bozukluğu olan insanlara yönelik kendi danışmanlık uygulamasını yürütüyor. Şimdi yeni bir kitap yazdı: “Ekmek parçası yine bir parça ekmek”.
Kaynak: Franziska Rothenbuehler
Hangi zor sorunlar ve çözülmemiş çatışmalar yeme bozukluklarına özgüdür?
Bir müşteri aşırı yemek yeme sorunu yaşıyor, kendini her zaman “şişman, aptal ve depresif” hissediyordu ve okulda zorbalığa maruz kalıyordu. Bu nedenle, kendi deyimiyle bu üç “D”yi “zayıf, dinamik ve disiplinli” olarak değiştirmeyi gerçekten istiyordu. Kendisiyle ilgili mükemmeliyetçi talepleri daha da arttı ve çoğu zaman gerçekçi olmadı: Çok fazla egzersiz yaptığı ve aç kaldığı günler oldu. Aşırı yemek yediği günler de vardı. Benlik saygısı çok düşüktü. Düşük benlik saygısı ve mükemmeliyetçilik, yeme bozukluğu olan kişilerin çok karakteristik özellikleridir. Kendilerini sıklıkla diğer insanlarla karşılaştırırlar, çoğu zaman da onların dezavantajlarına. Ve bu büyük acılarla ilişkilidir.
Sürekli başkalarıyla karşılaştırmayı ve mükemmeliyetçiliği düşündüğünüzde aklınıza hemen sosyal medya gelir: Burası sözde mükemmel hayatlar süren sportif, ince modellerle doludur. Instagram gibi sosyal ağların yeme bozukluklarında rolü nedir?
Bunları bir sebep olarak görmüyorum ama yeme bozukluklarını tetikleyebilecek önemli bir faktör. Sosyal medya genellikle kendinizi mümkün olduğu kadar iyi tanıtmakla ilgilidir. Vücut ince ve atletik görünmelidir. Sorun şu ki platformlar gerçeği yansıtmıyor: Herkes mutlu, formda ve meşgul görünüyor ki bu her zaman herkes için gerçek değil. Ancak benlik saygısı düşük olanları ayırt etmek çoğu zaman zordur ve bu ideal imaja uymak isterler. Kendinizi sosyal medyadaki insanlarla karşılaştırmak, etkilenenlerin kendilerini daha da kötü ve değersiz hissetmelerine neden olabilir. Bu da her şeyi olabildiğince mükemmel kılmak için daha da fazla çabalamalarına neden oluyor.
Yani sosyal medya etkilenenler için iyi değil mi?
En azından birçok insan için çok fazla acıya neden oluyor. Örneğin, etkilenenler sportif bir kadın gördüklerinde “bu kadar formda olması ve bu kadar iyi yüzebilmesi harika” değil, “Bunu da yapabilmem gerekiyor, yoksa yeterince iyi değilim” diye düşünüyorlar. “. Kendinizi sürekli başkalarıyla karşılaştırmak zararlıdır. Bu hiç de gerekli değil çünkü her insan benzersiz ve bireyseldir. Bu nedenle yeme bozukluğu olan kişilere sosyal medyadan belirli bir süre uzaklaşmalarını sıklıkla öneriyorum. Birçoğu daha sonra büyük bir rahatlama yaşar.
Yeme bozuklukları uzun zamandır kadınlar için bir sorun olarak görülüyor. Ama aynı zamanda birçok erkekle de çalışıyorsun. Deneyimlerinize göre yeme bozukluğu olan erkeklerin oranında artış oldu mu?
Evet. Ana öncelikleri genellikle iyi tonlanmış vücutlara sahip olmak istemeleridir – altılı karın kasları, kaslar ve tek bir gram yağ değil. Bunu başarmak için kendilerini aç bırakıyorlar ve aşırı egzersiz yapıyorlar. Yeme bozukluğuna neden olan ve sürdüren sebeplerde cinsiyetler arasında çok az fark olduğunu söyleyebilirim. Erkekler için de bu genellikle düşük özgüven ve mükemmeliyetçilikle ilgilidir. Bu nedenle kendilerini daha iyi hissetmek için zorunlu olarak vücutlarını değiştirmek isterler.
Toplumumuz oldukça performans odaklı: Çekici, zayıf ve dışa dönük olanlar genellikle iş piyasasında daha iyi şansa sahip oluyor ve sosyal yaşamlarında daha başarılı oluyor. Eğer aile ve akrabalar görünüş ve performansa çok fazla değer veriyorsa, bu ideal içselleştirilir ve büyük bir başarısızlık korkusuna yol açabilir. Etkilenenler daha sonra performans, uyumlu davranış ve çekici görünüm yoluyla sevgi ve tanınma almaya çalışırlar.
Yeme bozuklukları söz konusu olduğunda ebeveynlerin çocuklarının görünümüne dikkat etmesi iyi bir fikir değil sanırım?
Haklısın. Eğer tüm odak yalnızca dış görünüşe odaklanırsa, arkalarındaki kişi pek görülmez ve fark edilmez. Bu nedenle ebeveynlere çocuklarını birey olarak ciddiye almalarını ve mümkün olduğunca kızlarının veya oğullarının fiziksel görünümü hakkında yorum yapmaktan veya yargılamaktan kaçınmalarını tavsiye ediyorum.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/EY7VUX57IJE43FP4QGMVPGQ3QY.jpg)
Sandra Steiner Roth: “Ekmek parçası yine bir parça ekmek”, Hogrefe Verlag, 30 Euro, 11 Mart 2024'ten itibaren satışa sunulacak.
Kaynak: Hogrefe
Örneğin ebeveynler veya partnerler, kendilerine yakın olan kişilerde sağlıksız beslenme alışkanlıkları fark ederlerse ne yapabilirler?
Başka yere bakmayın ve kesinlikle onlarla konuşun. Belirli gözlemleri birinci şahıs mesajlarla iletmek en iyisidir: Örneğin, “Artık ekmek yemediğini fark ettim, bu beni endişelendiriyor”. Etkilenenleri ciddiye alın, kulak verin ve herhangi bir yargılamadan kaçının. Etkilenenleri profesyonel yardım almaya teşvik edin ve bir uzman bulma konusunda destek sunun. Yeme bozukluklarının dinamiklerini daha iyi anlamak için akrabaların hastalık hakkında daha fazla bilgi edinmesi ve bu konuda kitaplar okuması da yardımcı olabilir. Etkilenen kişilerin durumlarını ciddiye almaları ve profesyonel yardım almaları önemlidir; çünkü yeme bozukluklarını kendi başınıza nadiren kontrol altına alabilirsiniz.
Etkilenenlerin ilk temas noktaları nelerdir?
Genel olarak insanların en çok ihtiyaç duyduğu şey, yeme bozukluklarına aşina olan profesyonellerin terapötik yardımıdır. Bu zordur çünkü genellikle çok az terapi yeri vardır. Danışma merkezleri de yardım sunabilir ve beslenme önerileri de faydalı olabilir. Aile hekimi fiziksel sorunlarda irtibat kurulacak kişidir. Kadınlar adet görmeyi bırakırsa bir jinekoloğa başvurmaları gerekir.
Diğer şeylerin yanı sıra etkilenenler için grup etkinlikleri de sunuyorlar. Etkilenen diğer insanlarla temasa geçmeleri onlara nasıl yardımcı olur?
Özellikle sosyal çevreleri tarafından yeterince anlaşılmaz ve ciddiye alınmazlarsa, kendilerini anlaşıldıklarını ve sorunları konusunda daha az yalnız hissederler. Gruptaki diğer kişilerin de benzer sorunları var, bu da rahatlamaya ve kendilerini daha iyi anlamalarına yol açıyor. Etkilenenlerin tedavinin başında bir tartışma grubuna katılmalarını tavsiye etmiyorum, çünkü bu onların bunalmasına neden olabilir. Başkalarının hikayeleriyle yüzleşmeden önce, bire bir sohbette önce kendinizle yüzleşmek daha mantıklı.
Yeme bozukluğundan kurtulmanın yolunu bulmak ne kadar zor?
Temel olarak, etkilenen kişiler ne kadar uzun süre yeme bozukluğu yaşıyorsa, bunun üstesinden gelmek de o kadar uzun sürer. Her durumda bu, etkilenenler için büyük korkularla ilişkilendirilen uzun bir yoldur. Aksilikler iyileşme sürecinin bir parçasıdır ve artık sabır gerekiyor.
İnsanlar tedavi süresince bedenlerini yeniden sevmeyi ve bir parça ekmeği yeniden bir parça ekmek olarak görmeyi nasıl öğrenebilirler?
Korkularına rağmen yeme davranışlarını adım adım değiştirmeyi başararak öz yeterliliği deneyimlemeleri önemlidir, bu da onların öz sevgi ve öz değer duygularını güçlendirir. Bir diğer önemli nokta ise kabullenmedir. Bir müşterim bir keresinde bana peri gibi görünmek istediğini söylemişti. Bu idealden vazgeçip kendini olduğu gibi kabul etmeyi öğrenmek onun için acı vericiydi. Hayatın diğer yönleri de öne çıkınca ekmek parçası asıl anlamını yeniden kazanıyor.
Etkilenenlere ve yakınlarına yardım
Siz veya tanıdığınız biri etkilendi mi? Burada yeme bozuklukları konusunda faydalı bilgiler bulacaksınız:
Yiyecek simgesi olan bir parça ekmek, etkilenenler için artık sadece yiyecek değil. Bunu yanlış bir şey yeme korkusuyla ilişkilendiriyorlar. Kilo almamak için fazla yemek yememe dürtüsü. Veya yeme davranışları üzerindeki kontrolün kaybı. Bir parça ekmek yiyecek olmalıdır, ancak bu tam olarak yeme bozukluğu olan insanlar için çözülmemiş zorlukların ve çatışmaların bir yan gösterisi haline gelen şeydir.
Yemek yemenin artık zevkle hiçbir ilgisi yok; etkilenenler için bu zor olsa gerek.
Evet. Etkilenenler genellikle duygularıyla kendilerini çok yalnız hissederler. Yeme bozukluğundan utanıyorlar ve kimseye güvenemeyeceklerini düşünüyorlar. Diğer hastalar bir sorunları olduğunu kabul etmek istemezler ve aşırı yemek yemelerini ya da yemekten sonra kustuklarını küçümsemek istemezler. Ancak yeme bozukluğuna sahip olduklarının farkına varmazlarsa bunun ciddi sonuçları olabilir.
Hayat ve biz
Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber – her iki perşembe.
Yeme bozukluklarının ne gibi sonuçları olabilir?
Büyük utanç çoğu zaman etkilenenlerin kendilerini başkalarından izole etmelerine yol açar. Buna duygusal ve sosyal gelişim gecikmeleri de eşlik edebilir: Kendi yaşıtlarının sahip olduğu deneyimleri yeterince kazanamazlar. Örneğin kendi yaşınızdaki insanlarla güzel bir şeyler yapmak ya da romantik ilişkiler yaşamak. Uzun vadeli fiziksel sonuçlar da tehlikeli olabilir: Yetersiz beslenme ve hormon eksikliği nedeniyle yeme bozukluğu olan kadınların adetleri sıklıkla durur. Bu da zamanla osteoporoz yani kemik kaybına yol açabilir.
Diyetler yeme bozukluğuna açılan bir kapı mıdır?
Diyetler anoreksiyaya, bulimiaya veya tıkınırcasına yemeye neden olabilir mi? Uzmanlar en azından açlık dönemleri ile hastalıklar arasında bir bağlantı görüyor. Ancak bazı gruplar özellikle risk altındadır.
Anoreksiya, bulimia ve tıkınırcasına yemek yiyen insanların yiyeceklerle yeniden daha sağlıklı bir ilişki geliştirmelerine yardımcı olmak istiyorlar. Desteğiniz yeme bozukluğunuza göre nasıl değişiyor?
Anoreksiya öncelikle kilo almakla ve beraberinde gelen korkulara, özellikle de şişmanlama korkusuna katlanmakla ilgilidir. Etkilenenlerle müzakere ettiğim kilo hedefleri ve yeme planları üzerinde çalışıyorum. Korkularınıza katlanmanızda hangi insanların sizi destekleyebileceğini öğrenmenize yardımcı olacağım. Birlikte, kendinizi eziyet veren düşüncelerden uzaklaştıracak stratejiler arıyoruz.
Bulimia ve aşırı yeme, yeme davranışı üzerinde kontrol kazanmak ve aşırı yemeyi önlemekle ilgilidir. Daha sonra etkilenenlerin, örneğin günde üç dengeli öğün gibi normal beslenme alışkanlıkları oluşturmaları gerekir. Yeme bozukluğunun türü ne olursa olsun, terapide yeme bozukluğunun arkasında yatan zor konular ve çözülmemiş çatışmalar hakkında konuşmak önemlidir.
Sandra Steiner Roth, 2007'den bu yana Bern'de yeme bozukluğu olan insanlara yönelik kendi danışmanlık uygulamasını yürütüyor. Şimdi yeni bir kitap yazdı: “Ekmek parçası yine bir parça ekmek”.
Kaynak: Franziska Rothenbuehler
Hangi zor sorunlar ve çözülmemiş çatışmalar yeme bozukluklarına özgüdür?
Bir müşteri aşırı yemek yeme sorunu yaşıyor, kendini her zaman “şişman, aptal ve depresif” hissediyordu ve okulda zorbalığa maruz kalıyordu. Bu nedenle, kendi deyimiyle bu üç “D”yi “zayıf, dinamik ve disiplinli” olarak değiştirmeyi gerçekten istiyordu. Kendisiyle ilgili mükemmeliyetçi talepleri daha da arttı ve çoğu zaman gerçekçi olmadı: Çok fazla egzersiz yaptığı ve aç kaldığı günler oldu. Aşırı yemek yediği günler de vardı. Benlik saygısı çok düşüktü. Düşük benlik saygısı ve mükemmeliyetçilik, yeme bozukluğu olan kişilerin çok karakteristik özellikleridir. Kendilerini sıklıkla diğer insanlarla karşılaştırırlar, çoğu zaman da onların dezavantajlarına. Ve bu büyük acılarla ilişkilidir.
Sürekli başkalarıyla karşılaştırmayı ve mükemmeliyetçiliği düşündüğünüzde aklınıza hemen sosyal medya gelir: Burası sözde mükemmel hayatlar süren sportif, ince modellerle doludur. Instagram gibi sosyal ağların yeme bozukluklarında rolü nedir?
Bunları bir sebep olarak görmüyorum ama yeme bozukluklarını tetikleyebilecek önemli bir faktör. Sosyal medya genellikle kendinizi mümkün olduğu kadar iyi tanıtmakla ilgilidir. Vücut ince ve atletik görünmelidir. Sorun şu ki platformlar gerçeği yansıtmıyor: Herkes mutlu, formda ve meşgul görünüyor ki bu her zaman herkes için gerçek değil. Ancak benlik saygısı düşük olanları ayırt etmek çoğu zaman zordur ve bu ideal imaja uymak isterler. Kendinizi sosyal medyadaki insanlarla karşılaştırmak, etkilenenlerin kendilerini daha da kötü ve değersiz hissetmelerine neden olabilir. Bu da her şeyi olabildiğince mükemmel kılmak için daha da fazla çabalamalarına neden oluyor.
Yani sosyal medya etkilenenler için iyi değil mi?
En azından birçok insan için çok fazla acıya neden oluyor. Örneğin, etkilenenler sportif bir kadın gördüklerinde “bu kadar formda olması ve bu kadar iyi yüzebilmesi harika” değil, “Bunu da yapabilmem gerekiyor, yoksa yeterince iyi değilim” diye düşünüyorlar. “. Kendinizi sürekli başkalarıyla karşılaştırmak zararlıdır. Bu hiç de gerekli değil çünkü her insan benzersiz ve bireyseldir. Bu nedenle yeme bozukluğu olan kişilere sosyal medyadan belirli bir süre uzaklaşmalarını sıklıkla öneriyorum. Birçoğu daha sonra büyük bir rahatlama yaşar.
Yeme bozuklukları uzun zamandır kadınlar için bir sorun olarak görülüyor. Ama aynı zamanda birçok erkekle de çalışıyorsun. Deneyimlerinize göre yeme bozukluğu olan erkeklerin oranında artış oldu mu?
Evet. Ana öncelikleri genellikle iyi tonlanmış vücutlara sahip olmak istemeleridir – altılı karın kasları, kaslar ve tek bir gram yağ değil. Bunu başarmak için kendilerini aç bırakıyorlar ve aşırı egzersiz yapıyorlar. Yeme bozukluğuna neden olan ve sürdüren sebeplerde cinsiyetler arasında çok az fark olduğunu söyleyebilirim. Erkekler için de bu genellikle düşük özgüven ve mükemmeliyetçilikle ilgilidir. Bu nedenle kendilerini daha iyi hissetmek için zorunlu olarak vücutlarını değiştirmek isterler.
Vücudu optimize etme arzusu nereden geliyor?
Toplumumuz oldukça performans odaklı: Çekici, zayıf ve dışa dönük olanlar genellikle iş piyasasında daha iyi şansa sahip oluyor ve sosyal yaşamlarında daha başarılı oluyor. Eğer aile ve akrabalar görünüş ve performansa çok fazla değer veriyorsa, bu ideal içselleştirilir ve büyük bir başarısızlık korkusuna yol açabilir. Etkilenenler daha sonra performans, uyumlu davranış ve çekici görünüm yoluyla sevgi ve tanınma almaya çalışırlar.
Yeme bozuklukları söz konusu olduğunda ebeveynlerin çocuklarının görünümüne dikkat etmesi iyi bir fikir değil sanırım?
Haklısın. Eğer tüm odak yalnızca dış görünüşe odaklanırsa, arkalarındaki kişi pek görülmez ve fark edilmez. Bu nedenle ebeveynlere çocuklarını birey olarak ciddiye almalarını ve mümkün olduğunca kızlarının veya oğullarının fiziksel görünümü hakkında yorum yapmaktan veya yargılamaktan kaçınmalarını tavsiye ediyorum.
Sandra Steiner Roth: “Ekmek parçası yine bir parça ekmek”, Hogrefe Verlag, 30 Euro, 11 Mart 2024'ten itibaren satışa sunulacak.
Kaynak: Hogrefe
Örneğin ebeveynler veya partnerler, kendilerine yakın olan kişilerde sağlıksız beslenme alışkanlıkları fark ederlerse ne yapabilirler?
Başka yere bakmayın ve kesinlikle onlarla konuşun. Belirli gözlemleri birinci şahıs mesajlarla iletmek en iyisidir: Örneğin, “Artık ekmek yemediğini fark ettim, bu beni endişelendiriyor”. Etkilenenleri ciddiye alın, kulak verin ve herhangi bir yargılamadan kaçının. Etkilenenleri profesyonel yardım almaya teşvik edin ve bir uzman bulma konusunda destek sunun. Yeme bozukluklarının dinamiklerini daha iyi anlamak için akrabaların hastalık hakkında daha fazla bilgi edinmesi ve bu konuda kitaplar okuması da yardımcı olabilir. Etkilenen kişilerin durumlarını ciddiye almaları ve profesyonel yardım almaları önemlidir; çünkü yeme bozukluklarını kendi başınıza nadiren kontrol altına alabilirsiniz.
Etkilenenlerin ilk temas noktaları nelerdir?
Genel olarak insanların en çok ihtiyaç duyduğu şey, yeme bozukluklarına aşina olan profesyonellerin terapötik yardımıdır. Bu zordur çünkü genellikle çok az terapi yeri vardır. Danışma merkezleri de yardım sunabilir ve beslenme önerileri de faydalı olabilir. Aile hekimi fiziksel sorunlarda irtibat kurulacak kişidir. Kadınlar adet görmeyi bırakırsa bir jinekoloğa başvurmaları gerekir.
Diğer şeylerin yanı sıra etkilenenler için grup etkinlikleri de sunuyorlar. Etkilenen diğer insanlarla temasa geçmeleri onlara nasıl yardımcı olur?
Özellikle sosyal çevreleri tarafından yeterince anlaşılmaz ve ciddiye alınmazlarsa, kendilerini anlaşıldıklarını ve sorunları konusunda daha az yalnız hissederler. Gruptaki diğer kişilerin de benzer sorunları var, bu da rahatlamaya ve kendilerini daha iyi anlamalarına yol açıyor. Etkilenenlerin tedavinin başında bir tartışma grubuna katılmalarını tavsiye etmiyorum, çünkü bu onların bunalmasına neden olabilir. Başkalarının hikayeleriyle yüzleşmeden önce, bire bir sohbette önce kendinizle yüzleşmek daha mantıklı.
Yeme bozukluğundan kurtulmanın yolunu bulmak ne kadar zor?
Temel olarak, etkilenen kişiler ne kadar uzun süre yeme bozukluğu yaşıyorsa, bunun üstesinden gelmek de o kadar uzun sürer. Her durumda bu, etkilenenler için büyük korkularla ilişkilendirilen uzun bir yoldur. Aksilikler iyileşme sürecinin bir parçasıdır ve artık sabır gerekiyor.
İnsanlar tedavi süresince bedenlerini yeniden sevmeyi ve bir parça ekmeği yeniden bir parça ekmek olarak görmeyi nasıl öğrenebilirler?
Korkularına rağmen yeme davranışlarını adım adım değiştirmeyi başararak öz yeterliliği deneyimlemeleri önemlidir, bu da onların öz sevgi ve öz değer duygularını güçlendirir. Bir diğer önemli nokta ise kabullenmedir. Bir müşterim bir keresinde bana peri gibi görünmek istediğini söylemişti. Bu idealden vazgeçip kendini olduğu gibi kabul etmeyi öğrenmek onun için acı vericiydi. Hayatın diğer yönleri de öne çıkınca ekmek parçası asıl anlamını yeniden kazanıyor.
Etkilenenlere ve yakınlarına yardım
Siz veya tanıdığınız biri etkilendi mi? Burada yeme bozuklukları konusunda faydalı bilgiler bulacaksınız:
- Federal Sağlık Eğitimi Merkezi (BZgA), burada yeme bozukluklarına ilişkin tavsiye ve tedavi hakkında bilgi sağlar.
- Yeme bozukluğunun belirtileri nelerdir? Etkilenirsem ne yapabilirim? Federal Sağlık Bakanlığı burada yeme bozuklukları hakkında bilgi vermektedir.