semaver
New member
Lokantalarda ve bazı süpermarketlerin donmuş gıda çeşitlerinde bir numara olan pizza ile rekabet edilmektedir. Bazı insanlar daha şimdiden “daha iyi pizza”nın sözde pinsa’sından bahsediyor ve hatta anavatan İtalya’da bir (mutfak) devriminden bile söz ediliyor. konuşmak mı, tatmak mı? Pinsa’nın kökeninin dibine iniyoruz ve aynı zamanda tarifi veriyoruz. Böylece herkes evinde kendi fotoğrafını çekebilir.
Pinza nereden geliyor?
Pizzanın kökeni hakkındaki tartışmalar gerçek din savaşlarına dönüşebilirken, pinsa’nın kökeni hızla açıklığa kavuşturulabilir. Tüm yollar Roma’ya çıkar – bu durumda Di Marco fırınına. Şirket kurucusu Corrado Di Marco’nun, daha kolay sindirilebilir hamur tarifleri üzerinde onlarca yıl deney yaptıktan sonra 2001 yılında “Pinsa Romana”yı icat ettiği söyleniyor.
Ürünü daha iyi pazarlayabilmek için pinsa’nın antik Roma’da zaten yendiği hiç arsızca iddia edildi. Mucidin oğlu Alberto Di Marco’nun “Süddeutsche Zeitung”a itiraf ettiği gibi, özgürce düşünülmüş bir hikaye. Efsane, dil tarihi açısından bile süslenmişti: Latince “pinsere” kelimesi ezmek anlamına gelir ve eski Romalıların tahılı un haline getirme yöntemini ifade eder. Pazarlama planı işe yaradı. Bugün aile şirketi pinsa hamurunu dünyanın her yerine sattığını söylüyor. Dünyanın dört bir yanındaki yaklaşık “7000 pin serisinin” Pinsai fikrini benimsediği ve Pizza 2.0’ı kitlelere ulaştırdığı söyleniyor.
Pinsa ve pizza arasındaki fark nedir?
Değiştirilmiş görünümün yanı sıra – pinsa ovaldir – klasik bir Napoliten pizza ile pinsa arasındaki temel fark, hamurun hazırlanmasında yatmaktadır. İkincisi durumunda, su, yağ ve tuza ek olarak bu, buğday, pirinç ve isteğe bağlı olarak soya veya kılçıksız un karışımından oluşur. Ekşi hamur da var – bu yüzden pinsa hamuru pizza hamurundan çok daha uzun. 24 ile 120 saat arasında! Bu kadar sabırlı olan herkes olumlu bir yan etkiden yararlanır: daha uzun fermantasyon süresi, pinsa’nın geleneksel pizzadan daha sindirilebilir olmasını sağlar. Roman aile şirketinin devrimci olarak sınıflandırdığı bir durum. Kuyu.
Pinsa tarifi: az malzeme, basit hazırlık
Ancak sindirilebilirlik aynı zamanda bir sos meselesidir ve pinsa ve pizzanın temel olarak birbirinden farklı olduğu yer burasıdır. Domates sosu, mozzarella ve zeytinyağı ile klasik, salam, mantar ve soğan ile doyurucu veya ceviz, beyaz peynir ve balla sıra dışı – çoğu zaman olduğu gibi, Pinsa ile yaratıcılığın sınırı yoktur. Pudingin kanıtı yemekte – hamur için (yaklaşık dört porsiyon) ihtiyacınız var:
Pinza nereden geliyor?
Pizzanın kökeni hakkındaki tartışmalar gerçek din savaşlarına dönüşebilirken, pinsa’nın kökeni hızla açıklığa kavuşturulabilir. Tüm yollar Roma’ya çıkar – bu durumda Di Marco fırınına. Şirket kurucusu Corrado Di Marco’nun, daha kolay sindirilebilir hamur tarifleri üzerinde onlarca yıl deney yaptıktan sonra 2001 yılında “Pinsa Romana”yı icat ettiği söyleniyor.
Ürünü daha iyi pazarlayabilmek için pinsa’nın antik Roma’da zaten yendiği hiç arsızca iddia edildi. Mucidin oğlu Alberto Di Marco’nun “Süddeutsche Zeitung”a itiraf ettiği gibi, özgürce düşünülmüş bir hikaye. Efsane, dil tarihi açısından bile süslenmişti: Latince “pinsere” kelimesi ezmek anlamına gelir ve eski Romalıların tahılı un haline getirme yöntemini ifade eder. Pazarlama planı işe yaradı. Bugün aile şirketi pinsa hamurunu dünyanın her yerine sattığını söylüyor. Dünyanın dört bir yanındaki yaklaşık “7000 pin serisinin” Pinsai fikrini benimsediği ve Pizza 2.0’ı kitlelere ulaştırdığı söyleniyor.
Pinsa ve pizza arasındaki fark nedir?
Değiştirilmiş görünümün yanı sıra – pinsa ovaldir – klasik bir Napoliten pizza ile pinsa arasındaki temel fark, hamurun hazırlanmasında yatmaktadır. İkincisi durumunda, su, yağ ve tuza ek olarak bu, buğday, pirinç ve isteğe bağlı olarak soya veya kılçıksız un karışımından oluşur. Ekşi hamur da var – bu yüzden pinsa hamuru pizza hamurundan çok daha uzun. 24 ile 120 saat arasında! Bu kadar sabırlı olan herkes olumlu bir yan etkiden yararlanır: daha uzun fermantasyon süresi, pinsa’nın geleneksel pizzadan daha sindirilebilir olmasını sağlar. Roman aile şirketinin devrimci olarak sınıflandırdığı bir durum. Kuyu.
Pinsa tarifi: az malzeme, basit hazırlık
Ancak sindirilebilirlik aynı zamanda bir sos meselesidir ve pinsa ve pizzanın temel olarak birbirinden farklı olduğu yer burasıdır. Domates sosu, mozzarella ve zeytinyağı ile klasik, salam, mantar ve soğan ile doyurucu veya ceviz, beyaz peynir ve balla sıra dışı – çoğu zaman olduğu gibi, Pinsa ile yaratıcılığın sınırı yoktur. Pudingin kanıtı yemekte – hamur için (yaklaşık dört porsiyon) ihtiyacınız var:
- 400 gr tip 00 buğday unu (pizza unu)
- 75 gr pirinç unu
- 25 gr nohut veya soya unu
- 25 gr buğday ekşi mayası
- 1 gr yaş maya
- 2 çay kaşığı tuz
- 350 ml soğuk su
- 15 ml zeytinyağı
- Her türlü unu su ile karıştırıp 30 dakika üzeri kapalı olarak bekletin.
- Ekşi maya, maya, tuz ve zeytinyağını ekleyip hamur yoğurma aparatı ile yaklaşık beş dakika düşük devirde, ardından on dakika yüksek devirde yoğurun.
- Hamuru örtün ve oda sıcaklığında en az 30 dakika kabarmaya bırakın, ardından hava geçirmez bir kapta buzdolabında 24 ila 72 saat saklayın.
- Üzerini kapatmadan önce hamuru buzdolabından çıkarın, dörde bölün ve tekrar oda sıcaklığında yaklaşık dört saat mayalanmaya bırakın.
- Fırın önceden ısıtılırken (yaklaşık 250 derece üst/alt ısıtma), hamuru elinizle dikdörtgen yassı ekmekler haline getirin ve ardından üzerine domates sosu sürün ve biraz zeytinyağı gezdirin.
- Pinsa hamurunu fırında yaklaşık beş dakika pişirin (pişirme süresi fırına ve sıcaklığa göre değişir).
- Ardından kalan malzemeleri ekleyin (isterseniz üzerini kapattığınız pinsa’yı bir an için tekrar fırına verebilirsiniz).