DeSouza
New member
Mikail Kaya (41) Makedon göçmeni bir anne ve Tatar bir babanın çocuğu olarak Manisa Turgutlu’da dünyada geldi. Çocukluğu, gençliği yoklukla geçen ve “Hayata sıfıran başladım” diyen Kaya, Turgutlu’da ilkokuldan bu yana PVC ve alüminyum doğrama işiyle uğraşıyor. “Çocukluk aşkım” dediği Selma Kaya (38) ile 19 yıldır evli olan Mikail Kaya’nın 19 yaşında bir de oğlu var.
YÜZDE 70’İNİ GERİ DÖNÜŞÜM MATERYALLERİYLE YAPTILAR
Evlendikleri günden itibaren bir köyde dağ meskenlerinin olması ve orada doğal beslenip doğal hayat sürme hayalleri olan Kaya çifti, 2009 yılında Manisa’nın Turgutlu ilçesinin Sivrice Köyü’nden 7 dönümlük bir arazi satın aldı. Fakat satın aldıkları bu arazi epeyce dik olduğu için teraslama çalışması yaparak 7 kademe haline getirdiler ve hayallerindeki meskenlerini de 4’üncü kademeye konumlandırdılar. Konutlarında yaşlanmayı planladıkları için temelden çatıya kaliteli ve sağlam yalıtımlı ergonomik eserler kullanmayı tercih ettiler. Kendisi de yıllardır inşaat dalında olduğu için eserleri yeterli tanıyan Mikail Kaya, kendi konutunu yapmasında bu özelliğin maddi açıdan kendilerine yararının olduğunu lisana getirdi.
105 metrekare olan meskenlerinin en büyük özelliği ise yüzde 70’inin geri dönüşüm materyaller kullanılarak yapılmış olması. Yaptıklarından örnekler veren Mikail Kaya, “Bir müşterimizin katlanır cam balkonlarını yaptık. Orada emniyet hedefli daha evvelde taktırmış olduğu demir korkulukları söktük ve hurdaya atacağımıza buradaki dağ konutumuzun çit üretiminde kullandık. bir daha bir müşterimizin alüminyum balkon korkuluğunu yapmak için demir korkuluğunu sökmüştük, buradaki verandamıza korkuluk yaptık. Evimizde saymakla bitmeyecek kadar fazla geri kazanım var. Hurdaya gidecek malzemeyi kıymetlendirmek bana büyük keyif veriyor ve bundan da epey keyifli oluyorum” açıklamasında bulundu.
‘SADECE KEÇİ VE GÜVERCİN GÜBRESİ KULLANIYORUZ’
bu biçimde bir hayata sahip olmak için kişinin evvel sevmesi ve hayal etmesi gerektiğini söyleyen Kaya, “ondan sonrasındasında imkanlar dahilinde arazi yahut arsa alarak bir yerden başlamak gerekiyor, olağan bunun için de para gerekiyor. Bize ‘Sizin üzere yapabilir miyiz, yaşayabilir miyiz?’ diye epey soran oluyor. Doğrusu ben de karşılık olarak ‘Bu biçim soru soranlar hiç bu yola çıkmasın ve bu biçimde köyde yaşamayı düşünmesinler’ diyorum. 19 yıl evvel köy konutumuzun planını bir deftere çizerken kimseye sormadık. Çok istedik, hayli hayal ettik ve gerçekleşmesi için inanın epeyce çabaladık” deyip ekledi:
“Burada yaşamaya başladığımızdan beri yuvamızda daha bir huzur, rahmet, memnunluk olmaya başladı. Tabiatın içerisinde insan gerilim olmuyor, başa hiç bir şey takmıyor. Zira konutumuzda iş fazlaca oluyor, hiç boş vaktiniz yok. Köyde her şeyi yaz-kış kendimiz grup biçiyoruz. Hem ekonomik birebir vakitte doğal ve sağlıklı besleniyoruz. Arazimizde ağaçlarımıza ve sebzelerimize asla kimyasal, hazır gübre kullanmıyoruz. Yalnızca keçi ve güvercin gübresi kullanıyoruz.”
‘BAKINCA ÖMRÜMÜN UZADIĞI HİSSİNE VARIYORUM’
“Gerçeği söylemek gerekirse her insanın köyde yaşayabileceğini düşünmüyoruz” diyen Kaya ailesi, “Sorumlulukları var. Başta erken kalkmak gerekiyor. Kışın bilhassa odun kır, soba yak, sobada ekmek yap, yemek yap üzere durumlar kelam konusu. İstediğin besin ve mesken gereçlerine çabucak ulaşamıyorsun. Bakkal ve market yok, kargo da gelmiyor. Meskendeki paklık ve besin mamüllerini toplu alıp stoklamak gerekiyor. Tarlada işi de var. Lakin ne olursa olsun burada yaşadığımıza hiç pişman değiliz, uygun ki bu biçimde bir hayat şekli seçmişiz” bilgisini paylaştı.
Etraflarındaki yakınlarının ve dostlarının birinci başta bu olayı garipsediklerini lakin kendilerinin vazgeçmediğini söyleyen Kaya ailesi, “İnsanlarda daima şöyleki bir fikir var: ‘Yaşlanınca, emekli olunca biz de köy ömrünü tercih edelim.’ Bence beşerler geç olmadan, yaşlılığı beklemeden bir an evvel kararlarını versinler. Hayat dün değil, yarın ya da önümüzdeki aylar değil, siz gelecek planları yaparken akıp geçen günler hiç değil. Hayat bugün, tam şu an” yorumunda bulundu. Köyde sürekli birtakım işlerle uğraştığına Mikail Kaya, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Yaptığım işlerin karşısına geçip baktığımda ömrümün uzadığı hissine varmak epeyce farklı bir haz. ‘El marifetim yok’ diyenlere de ‘Öğrenirsiniz’ diyorum. Arkadaşlarımızdan da bu hayata geçme hareketinde olanlar var ama şeytanın bacağını bir türlü kıramıyorlar.”
ASTIM İLAÇLARINI BIRAKTI, HASTANENİN YOLUNU UNUTTU
Gençliğinden beri astım, bronşit hastası olan Mikail Kaya köyde yaşamaya başladıktan daha sonra bu hastalıktan kurtulduğunu da söylemiş oldu. 750 rakımlı köylerinde pak hava, bol oksijen, rüzgar, yağmur, kar, dolu, fırtınanın çokça olduğunu söyleyen Kaya, “Neredeyse tabibin yüzünü, hastanenin yolunu unuttuk. 7 dönüm yerimizde 160 adet ceviz, 95 ağaç karışık meyve ağaçlarımız var. Ağaçlarımızın ortasını da bahçe dikimi yaparak kıymetlendiriyoruz. Ziraî suyumuz ve içme suyumuz bol, konutumuza sanayi elektriği de getirdik. olağan olarak kent omurundaki üzere konfor yok lakin insan sevince tüm zorlukları aşıyor hatta epey keyif alıyor” dedi.
YÜZDE 70’İNİ GERİ DÖNÜŞÜM MATERYALLERİYLE YAPTILAR
Evlendikleri günden itibaren bir köyde dağ meskenlerinin olması ve orada doğal beslenip doğal hayat sürme hayalleri olan Kaya çifti, 2009 yılında Manisa’nın Turgutlu ilçesinin Sivrice Köyü’nden 7 dönümlük bir arazi satın aldı. Fakat satın aldıkları bu arazi epeyce dik olduğu için teraslama çalışması yaparak 7 kademe haline getirdiler ve hayallerindeki meskenlerini de 4’üncü kademeye konumlandırdılar. Konutlarında yaşlanmayı planladıkları için temelden çatıya kaliteli ve sağlam yalıtımlı ergonomik eserler kullanmayı tercih ettiler. Kendisi de yıllardır inşaat dalında olduğu için eserleri yeterli tanıyan Mikail Kaya, kendi konutunu yapmasında bu özelliğin maddi açıdan kendilerine yararının olduğunu lisana getirdi.
105 metrekare olan meskenlerinin en büyük özelliği ise yüzde 70’inin geri dönüşüm materyaller kullanılarak yapılmış olması. Yaptıklarından örnekler veren Mikail Kaya, “Bir müşterimizin katlanır cam balkonlarını yaptık. Orada emniyet hedefli daha evvelde taktırmış olduğu demir korkulukları söktük ve hurdaya atacağımıza buradaki dağ konutumuzun çit üretiminde kullandık. bir daha bir müşterimizin alüminyum balkon korkuluğunu yapmak için demir korkuluğunu sökmüştük, buradaki verandamıza korkuluk yaptık. Evimizde saymakla bitmeyecek kadar fazla geri kazanım var. Hurdaya gidecek malzemeyi kıymetlendirmek bana büyük keyif veriyor ve bundan da epey keyifli oluyorum” açıklamasında bulundu.
‘SADECE KEÇİ VE GÜVERCİN GÜBRESİ KULLANIYORUZ’
bu biçimde bir hayata sahip olmak için kişinin evvel sevmesi ve hayal etmesi gerektiğini söyleyen Kaya, “ondan sonrasındasında imkanlar dahilinde arazi yahut arsa alarak bir yerden başlamak gerekiyor, olağan bunun için de para gerekiyor. Bize ‘Sizin üzere yapabilir miyiz, yaşayabilir miyiz?’ diye epey soran oluyor. Doğrusu ben de karşılık olarak ‘Bu biçim soru soranlar hiç bu yola çıkmasın ve bu biçimde köyde yaşamayı düşünmesinler’ diyorum. 19 yıl evvel köy konutumuzun planını bir deftere çizerken kimseye sormadık. Çok istedik, hayli hayal ettik ve gerçekleşmesi için inanın epeyce çabaladık” deyip ekledi:
“Burada yaşamaya başladığımızdan beri yuvamızda daha bir huzur, rahmet, memnunluk olmaya başladı. Tabiatın içerisinde insan gerilim olmuyor, başa hiç bir şey takmıyor. Zira konutumuzda iş fazlaca oluyor, hiç boş vaktiniz yok. Köyde her şeyi yaz-kış kendimiz grup biçiyoruz. Hem ekonomik birebir vakitte doğal ve sağlıklı besleniyoruz. Arazimizde ağaçlarımıza ve sebzelerimize asla kimyasal, hazır gübre kullanmıyoruz. Yalnızca keçi ve güvercin gübresi kullanıyoruz.”
‘BAKINCA ÖMRÜMÜN UZADIĞI HİSSİNE VARIYORUM’
“Gerçeği söylemek gerekirse her insanın köyde yaşayabileceğini düşünmüyoruz” diyen Kaya ailesi, “Sorumlulukları var. Başta erken kalkmak gerekiyor. Kışın bilhassa odun kır, soba yak, sobada ekmek yap, yemek yap üzere durumlar kelam konusu. İstediğin besin ve mesken gereçlerine çabucak ulaşamıyorsun. Bakkal ve market yok, kargo da gelmiyor. Meskendeki paklık ve besin mamüllerini toplu alıp stoklamak gerekiyor. Tarlada işi de var. Lakin ne olursa olsun burada yaşadığımıza hiç pişman değiliz, uygun ki bu biçimde bir hayat şekli seçmişiz” bilgisini paylaştı.
Etraflarındaki yakınlarının ve dostlarının birinci başta bu olayı garipsediklerini lakin kendilerinin vazgeçmediğini söyleyen Kaya ailesi, “İnsanlarda daima şöyleki bir fikir var: ‘Yaşlanınca, emekli olunca biz de köy ömrünü tercih edelim.’ Bence beşerler geç olmadan, yaşlılığı beklemeden bir an evvel kararlarını versinler. Hayat dün değil, yarın ya da önümüzdeki aylar değil, siz gelecek planları yaparken akıp geçen günler hiç değil. Hayat bugün, tam şu an” yorumunda bulundu. Köyde sürekli birtakım işlerle uğraştığına Mikail Kaya, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Yaptığım işlerin karşısına geçip baktığımda ömrümün uzadığı hissine varmak epeyce farklı bir haz. ‘El marifetim yok’ diyenlere de ‘Öğrenirsiniz’ diyorum. Arkadaşlarımızdan da bu hayata geçme hareketinde olanlar var ama şeytanın bacağını bir türlü kıramıyorlar.”
ASTIM İLAÇLARINI BIRAKTI, HASTANENİN YOLUNU UNUTTU
Gençliğinden beri astım, bronşit hastası olan Mikail Kaya köyde yaşamaya başladıktan daha sonra bu hastalıktan kurtulduğunu da söylemiş oldu. 750 rakımlı köylerinde pak hava, bol oksijen, rüzgar, yağmur, kar, dolu, fırtınanın çokça olduğunu söyleyen Kaya, “Neredeyse tabibin yüzünü, hastanenin yolunu unuttuk. 7 dönüm yerimizde 160 adet ceviz, 95 ağaç karışık meyve ağaçlarımız var. Ağaçlarımızın ortasını da bahçe dikimi yaparak kıymetlendiriyoruz. Ziraî suyumuz ve içme suyumuz bol, konutumuza sanayi elektriği de getirdik. olağan olarak kent omurundaki üzere konfor yok lakin insan sevince tüm zorlukları aşıyor hatta epey keyif alıyor” dedi.