Türk gemicilerin SOS çığlığı

DeSouza

New member
Gökhan Karakaş – Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik işgali niçiniyle Karadeniz’in kuzeyindeki Azak Denizi’nde mahsur kalan az sayıdaki Türk gemisinden biri de M/V Fırat’ın mürettebatı telaş ortasında kurtarılmayı bekliyor. Gemide hava karardıktan daha sonra az sayıda mürettebat nöbet tutarken, büyük çoğunluğu limandaki sığınakta sabahlıyor.

Dünya deniz ticaretinin ağır trafiğinin yaşandığı Karadeniz, 22 Şubat’tan itibaren Rusya ve Ukrayna içindeki savaş niçiniyle dünyanın en sıkıntılı deniz alanı olmuştu. Denizcilik Genel Müdürlüğü Rusya Federasyonu limanlarındaki 17 geminin Türkiye’ye döndüğünü belirtirken, Azak Denizi’ndeki Ukrayna limanlarında Türk gemilerinin bekleyişi sürüyor.

Karadeniz’e Rusya denetimindeki Kerç Boğazı ile bağlanan Azak Denizi’nin Ukrayna limanlarında tutulan Türk gemilerinden M/V Fırat’ın 19 mürettebatı, kaygı ve tasa ortasında geçirdikleri günlerini Milliyet’e anlattı. Savaşın başlamasıyla 24 Şubat’tan beri Rusya’nın denetimindeki Ukrayna’nın Berdyansk limanında mahsur kalan Türk gemisi M/V Fırat’ın kaptanı Saim Yazgan, İtalya’ya götürmek için buğday yüklediklerini lakin limandan çıkamadıklarını vurguladı. Liman otoriteleri tarafınca hareket etmeleri yasaklanan 105 metre uzunluğundaki kuru yük gemisi M/V Fırat’ın etrafına hava bombardımanından düşen bombalar mürettebatı huzursuz ediyor.


‘Dönüşe hazırız ancak…’

Türk Dışişleri Bakanlığı ve Ukrayna Büyükelçiliği’nden gelecek haberin umuduyla gemiyi hareket ettirmek için geceleri az sayıda mürettebatın gemide kaldığı öğrenilirken 16’sı Türk, üçü Gürcü 19 mürettebatın yaşadıkları kaygı yüzlerine yansıyor. Usta Gemici Caner Çam, “Savaşın birinci günlerinde epey yakınımıza düşen bir bombanın şarapnel kesimleri kaygımızı artırdı. Geceleri sığınağa geçiyor ve gemide nöbetçi mürettebat bırakıyoruz. Gemimizin gece Türkiye’ye dönme ihtimali olursa 200 metre aradaki liman sığınağında daima telsizle bir arkadaşımız nöbet tutuyor. 10 dakika ortasında hepimiz gemiye gelerek tam olarak harekete hazır olabiliriz. Sabah erkenden kalkıyoruz ve herkes işinin başına geçiyor. Bugün savaşın 18’inci günü. Liman ortasında büyük hudut savaşı veriyoruz ve sabrımız tükeniyor. Zira en epey kendimizden epeyce ailelerimizi düşünüyoruz” dedi. Deneyimli gemi insanı Çam, “Deyim yerindeyse her insanın yüreği ağzında. Vakit zaman bağlantımız kopuyor. Geceleri geminin tüm aydınlatmalarını kapatıyoruz. kimi vakit elektrik kesintileri yaşanıyor ve cep telefonlarımız ulaşılamaz oluyor. Ümitsiz ve çaresiz bekleyiş ortasındayız. Türkiye Cumhuriyeti’nin sesimizi duyarak bizi ailelerimize kavuşturması için dua ediyoruz. Karadeniz’in karşı kıyısındaki konutumuza ulaşmak için müsaade bekliyoruz” diye konuştu.

Geminin üçüncü çarkçısı (makinisti) olan Muhammed Taha Kısım ise buğday yükledikleri günden beri ulusal ve milletlerarası yetkililerden çıkış için müsaade beklediklerini, Berdyansk Limanı yakınındaki sığınağa gitmekten diğer bir şey yapamadıklarını belirtti.


‘Savaşın ortasındayız’

Kısım, “Sabah ya sığınakta ya da gemimizde uyanıyoruz. Gemimizi her an harekete hazır tutmak için en az işçiyle vardiya tutuyoruz. Gemideki arkadaşlarımız hareket etme mümkünlüğünü daima düşünerek sığınakta kalanlara haber vermek için hazır bekliyor. Sığınakta kalanlardan bir kişi ise elindeki telsizle gemi ile daima bağlantı halinde. Çok süratli harekete geçmek gerekirse buna hazırız. Ancak diken üzerindeyiz, gece uyuyamıyoruz. Gece bitmiyor ki gün başlasın” dedi.

Unutulma telaşı

Dışişleri Bakanlığı’nın GSM operatörleri aracılığıyla sağladığı bağlantıyla sevdiklerine sonlu ulaşabildiklerini söyleyen Kol, “İlk günlerde yaşadığımız bombardıman hepimizi epey korkuttu. Sığınakta elektrik ve suyumuz şimdilik var. Yemek ve öteki gereksinimlerimizi gemide görüyoruz. . Ülkemize ve Dışişleri Bakanlığımıza güveniyoruz lakin unutulmak istemiyoruz” diye konuştu.