DeSouza
New member
Can Sevinç seyahat etme serüvenine uzun devir plan yapmadan, yalnızca parası olduğu vakit içinderda yola çıkarak başladı. Akdeniz Üniversitesi irtibat fakültesi mezunu olan Sevinç, dönemlik işlerde çalışarak kazandığı paralarla yaptığı ufak seyahatlerden daha sonra uzun devir bir işte çalıştı ve birkaç ülke nazaranyim diye başladığı gezisinden tam 16 ay daha sonra Türkiye’ye döndü. Birinci rotası Orta Amerika’yken ondan sonrasında Güney Amerika’yı da listesine ekleyen Can’ın planı dünyayı başka taraftan dolaşarak Türkiye’ye gelmekti. Bu yüzden Japonya, Kamboçya, Avustralya, Yeni Zelanda ve Endonezya’yı da ziyaret etti.
TAKSİCİ DE OLDU, TARLADA EMEKÇİ DE
Zaman vakit Türkiye’de de çalışan Can, bu türlü çalışıp para biriktirip seyahate çıkmak fazlaca güç gelmeye başlayınca kendine yeni bir yol buldu. O da istekli işlerde çalışarak gezme. Gezerken parası azaldıkça da kimi ülkelerde iş bulup çalıştı. Can’ın gönüllülük haricinde da şimdiye kadar para kazandığı işler içinde taksicilik, tezgahtarlık, garsonluk, barmenlik, pizzacılık, baristalık, tarlada personellik, kasiyerlik, benzinlikte pompacılık, bellboyluk ve rehberlik var.
İlk gittiği ülke Work and Travel programıyla çalışmaya gittiği ABD oldu. Gezmek için ise birinci vakit içinderda Güney Afrika Cumhuriyeti’ne giden Can, “bu biçimdelarda param yettiği kadar geziyordum ama artık daha profesyonelleştim. Artık istekli işlerde çalışarak geziyorum ve bir yandan da bana gelir getirmesini hedeflediğim YouTube için içerik üretiyorum. Birinci dünya tipimi yaparken tüm param 18 bin dolardı ve bu beni 16 ay yönetim etti. Hostellerde kaldım, kimi vakit çadır kurdum, genelde otobüsle, fazlaca seyrek otostopla ulaşım sağladım” bilgisini paylaştı.
‘ÖMÜR UZUNLUĞU KENDİME ÇALIŞMAK İSTİYORUM’
Pandemi dönemindilk evvel ABD’ye çalışmaya giden Can, “Gezilerimi finanse etmek için paraya gereksinimim vardı, 2 sene kasiyerlik yaptım. Pandeminin tesiri azaldığında işi bıraktım ve uçağa atlayıp Alaska’ya gittim. İstekli bir iş bulmuştum. 32 Sibirya kurdu besleyen bir aileye yardım edecektim. Köpekleri kızağa bağlayıp her gün karların üstünde koşuya çıkarıyorlardı. Bir buçuk ay orda çalıştıktan daha sonra Kuzey Işıkları’nı görmek için Anchorage’dan trenle Fairbanks’e geçtim ve birinci gün mükemmel bir netlikte Kuzey Işıkları’nı seyrettim” deyip ekledi:
“Önceleri daima gelecek korkusu, sigorta, emeklilik, ya param biterse diye kaygılanarak seyahatlerimi yapardım. Fakat artık ömür uzunluğu kendime çalışmak istiyorum. Bu yüzden şimdiki seyahatime bir bitiş tarihi koymayı düşünmüyorum. Bir yandan istekli işlerde masraflarımı en aza indirerek çalışırken öteki yandan tüm gücümü seyahatlerimi görüntüye alıp paylaşarak kendime YouTube başta olmak üzere farklı toplumsal medyalarda gelir üretmeye çalışıyorum. Şu an yolun epey başındayım, çabucak hemen bir gelirim yok. Aslında yurt dışına epeyce uzun vakittir çıkıyorum ve evvelce bildiğim pek gezgin de yoktu ancak bu biçimdelar bu biçimde bir gelir kazanma teşebbüsüm olmamıştı. Geç olsa da bir daha de vazgeçmeden içerik üretmeye devam edeceğim.”
‘HAYATIMDA VEFATA en çok YAKLAŞTIĞIN AN BU OLDU’
Dünya cinsinde başına gelen en müthiş olayın bir arkadaşının tavsiyesiyle ‘Ölüm Yolu’ isimli çok yüksek bir yolda bisiklet çeşidine katılmak olduğuna değinen Can Sevinç, “Herbiçimde ömrümde vefata en yaklaştığım an bu andı. Daha evvel dünyanın en yüksek noktasında bungee jumping yapmama ve paraşütle de atlamama karşın bu kadar tehlikeli bir aktivite görmemiştim. Ölüm Yolu’ndan dönüş bileti de almamıştım, oradan otostopla Amazon Ormanları’na giderim demiştim. Bisikleti kiralayan adam bunun çılgınlık olduğunu söyleyip vazgeçirmeye uğraştı. ‘Mutlaka geri dön. Yolun devamı da tıpkı biçimde, hayli tehlikeli’ dedi, uçakla gitmemi önerdi lakin ben dinlemedim” deyip mevt yolunda yaşadığı kazayı anlattı.
Ölüm Yolu’nda feci bir kaza yaşayan Sevinç’in kolu, bacağı, beli yara bere ortasında kaldı. Omzunun üstüne düştüğü için bir sene boyunca kolunu eskisi üzere kımıldatamayan gezgin olayı, “Yaralı biçimde sırt çantamı tek omzuma takarak otostopla ve kimi yerlerde otobüs, minibüsle Amazonlardaki Rurenabaque kentine vardım. O yolda bir dakika bile geçirseniz saçlarınız bembeyaz olabilir. İnanılmaz fecî bir yoldu. Yalnızca son etabı 17 saat sürmüştü. Toplam 3 gün yol gittim. Dönüşte ise koşa koşa uçak bileti satın aldım” kelamlarıyla anlattı.
MASRAFLARI EN AZA İNDİRMENİN YOLU
Bütçesi kâfi olmayan gezginler için en mantıklısının istekli işler bulan bir siteye üye olmak olduğuna dikkat çeken Can, dünya tipine yeni çıkacaklara ise şu tavsiyelerde bulundu:
“Gittikleri ülkelerde kalacak yer ve konaklama fiyatsız olursa geriye yalnızca ulaşım kalıyor. Otostopa da meraklılarsa daha da tasarruf olur. Bunu tek başına yapan fazlaca bayan da erkek de gördüm. Birinci evvel vizesiz ülkelerden başlayabilirler, hatta en yakın ülkelerden. vakit içinde öteki kıtalara cüret geldikçe ve deneyim edindikçe geçebilirler. Dünyayı gezmek illa Eyfel Kulesi’ni görmek, İngiltere’de kırmızı otobüse binmek yahut Özgürlük Anıtı’na gitmek değil. Dünyada fazlaca hoş ülkeler, kültürler ve doğal hoşluklar var. Kesinlikle yola çıkmalılar. İnsan yaşadığı gezegeni tanıdıkça kendini de tanımaya başlıyor.”
TAKSİCİ DE OLDU, TARLADA EMEKÇİ DE
Zaman vakit Türkiye’de de çalışan Can, bu türlü çalışıp para biriktirip seyahate çıkmak fazlaca güç gelmeye başlayınca kendine yeni bir yol buldu. O da istekli işlerde çalışarak gezme. Gezerken parası azaldıkça da kimi ülkelerde iş bulup çalıştı. Can’ın gönüllülük haricinde da şimdiye kadar para kazandığı işler içinde taksicilik, tezgahtarlık, garsonluk, barmenlik, pizzacılık, baristalık, tarlada personellik, kasiyerlik, benzinlikte pompacılık, bellboyluk ve rehberlik var.
İlk gittiği ülke Work and Travel programıyla çalışmaya gittiği ABD oldu. Gezmek için ise birinci vakit içinderda Güney Afrika Cumhuriyeti’ne giden Can, “bu biçimdelarda param yettiği kadar geziyordum ama artık daha profesyonelleştim. Artık istekli işlerde çalışarak geziyorum ve bir yandan da bana gelir getirmesini hedeflediğim YouTube için içerik üretiyorum. Birinci dünya tipimi yaparken tüm param 18 bin dolardı ve bu beni 16 ay yönetim etti. Hostellerde kaldım, kimi vakit çadır kurdum, genelde otobüsle, fazlaca seyrek otostopla ulaşım sağladım” bilgisini paylaştı.
‘ÖMÜR UZUNLUĞU KENDİME ÇALIŞMAK İSTİYORUM’
Pandemi dönemindilk evvel ABD’ye çalışmaya giden Can, “Gezilerimi finanse etmek için paraya gereksinimim vardı, 2 sene kasiyerlik yaptım. Pandeminin tesiri azaldığında işi bıraktım ve uçağa atlayıp Alaska’ya gittim. İstekli bir iş bulmuştum. 32 Sibirya kurdu besleyen bir aileye yardım edecektim. Köpekleri kızağa bağlayıp her gün karların üstünde koşuya çıkarıyorlardı. Bir buçuk ay orda çalıştıktan daha sonra Kuzey Işıkları’nı görmek için Anchorage’dan trenle Fairbanks’e geçtim ve birinci gün mükemmel bir netlikte Kuzey Işıkları’nı seyrettim” deyip ekledi:
“Önceleri daima gelecek korkusu, sigorta, emeklilik, ya param biterse diye kaygılanarak seyahatlerimi yapardım. Fakat artık ömür uzunluğu kendime çalışmak istiyorum. Bu yüzden şimdiki seyahatime bir bitiş tarihi koymayı düşünmüyorum. Bir yandan istekli işlerde masraflarımı en aza indirerek çalışırken öteki yandan tüm gücümü seyahatlerimi görüntüye alıp paylaşarak kendime YouTube başta olmak üzere farklı toplumsal medyalarda gelir üretmeye çalışıyorum. Şu an yolun epey başındayım, çabucak hemen bir gelirim yok. Aslında yurt dışına epeyce uzun vakittir çıkıyorum ve evvelce bildiğim pek gezgin de yoktu ancak bu biçimdelar bu biçimde bir gelir kazanma teşebbüsüm olmamıştı. Geç olsa da bir daha de vazgeçmeden içerik üretmeye devam edeceğim.”
‘HAYATIMDA VEFATA en çok YAKLAŞTIĞIN AN BU OLDU’
Dünya cinsinde başına gelen en müthiş olayın bir arkadaşının tavsiyesiyle ‘Ölüm Yolu’ isimli çok yüksek bir yolda bisiklet çeşidine katılmak olduğuna değinen Can Sevinç, “Herbiçimde ömrümde vefata en yaklaştığım an bu andı. Daha evvel dünyanın en yüksek noktasında bungee jumping yapmama ve paraşütle de atlamama karşın bu kadar tehlikeli bir aktivite görmemiştim. Ölüm Yolu’ndan dönüş bileti de almamıştım, oradan otostopla Amazon Ormanları’na giderim demiştim. Bisikleti kiralayan adam bunun çılgınlık olduğunu söyleyip vazgeçirmeye uğraştı. ‘Mutlaka geri dön. Yolun devamı da tıpkı biçimde, hayli tehlikeli’ dedi, uçakla gitmemi önerdi lakin ben dinlemedim” deyip mevt yolunda yaşadığı kazayı anlattı.
Ölüm Yolu’nda feci bir kaza yaşayan Sevinç’in kolu, bacağı, beli yara bere ortasında kaldı. Omzunun üstüne düştüğü için bir sene boyunca kolunu eskisi üzere kımıldatamayan gezgin olayı, “Yaralı biçimde sırt çantamı tek omzuma takarak otostopla ve kimi yerlerde otobüs, minibüsle Amazonlardaki Rurenabaque kentine vardım. O yolda bir dakika bile geçirseniz saçlarınız bembeyaz olabilir. İnanılmaz fecî bir yoldu. Yalnızca son etabı 17 saat sürmüştü. Toplam 3 gün yol gittim. Dönüşte ise koşa koşa uçak bileti satın aldım” kelamlarıyla anlattı.
MASRAFLARI EN AZA İNDİRMENİN YOLU
Bütçesi kâfi olmayan gezginler için en mantıklısının istekli işler bulan bir siteye üye olmak olduğuna dikkat çeken Can, dünya tipine yeni çıkacaklara ise şu tavsiyelerde bulundu:
“Gittikleri ülkelerde kalacak yer ve konaklama fiyatsız olursa geriye yalnızca ulaşım kalıyor. Otostopa da meraklılarsa daha da tasarruf olur. Bunu tek başına yapan fazlaca bayan da erkek de gördüm. Birinci evvel vizesiz ülkelerden başlayabilirler, hatta en yakın ülkelerden. vakit içinde öteki kıtalara cüret geldikçe ve deneyim edindikçe geçebilirler. Dünyayı gezmek illa Eyfel Kulesi’ni görmek, İngiltere’de kırmızı otobüse binmek yahut Özgürlük Anıtı’na gitmek değil. Dünyada fazlaca hoş ülkeler, kültürler ve doğal hoşluklar var. Kesinlikle yola çıkmalılar. İnsan yaşadığı gezegeni tanıdıkça kendini de tanımaya başlıyor.”