DeSouza
New member
Eskişehir’de üniversitede okurken Güngör Yılmaz (52) ile tanışıp evlenen Gülsen Yalçın Yılmaz, 1999 yılında kızı Ecem’i dünyaya getirdi. Yılmaz, 2000’de Anadolu Üniversitesi’nde örgün lisans eğitimi gördüğü iktisat kısmından mezun oldu. Ecem’e 7 yaşındayken diyabet Tip 1 teşhisi koyulmasıyla ömrünü kızına adayan Yılmaz, birebir devirde Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Toplumsal Bilimler Kısmı’nda tahsil görmeye başladı. Yılmaz, bu kısmı de 2009 yılında bitirdi.
ÇOCUĞU İÇİN SOSYOLOJİ OKUDU
Gülsen Yalçın Yılmaz, diyabetli kızına takviye olması için ikinci çocuğunu dünyaya getirmek istediklerini daha sonrasında erkek ikizleri olduğunu söylemiş oldu. 2 yaşına geldiklerinde ikizlerin davranışında anormallikler fark ettiğini belirten Yılmaz, Buyruk Baran’a asosyallik niçiniyle davranış bozukluğu, Yiğit Tufan’a ise yüzde 90 ağır otizmli teşhisi koyulduğunu anlattı. Yılmaz, otizmli çocuğu için özel eğitim derslerine başladıklarını aktardı. Her sabah sırayla çocuklarını kreşe, okula ve özel eğitim rehabilitasyona bıraktığını belirten Yılmaz, otizmli çocuğuyla toplumda karşılaştığı zorluklar niçiniyle Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi’nde Sosyoloji Kısmı’nı okuyarak, 2014 yılında mezun olduğunu kaydetti.
LÖSEMİYE YAKALANDI
Formasyon eğitimi almak için 2016 yılında 2 haftada 3 gün Kahramanmaraş’a gittiğini anlatan Gülsen Yalçın Yılmaz, bu sıralarda elinde ve boynunda olağandışı şişlikler oluşması niçiniyle hastaneye başvurduğunu belirtti. Yılmaz, “Kan tahlillerimdeki anormallikler değişimler niçiniyle bana lösemi teşhisi koyuldu. Sıfırıncı evreydi. Olağanda birinci evreden ikinci evreye geçerken, bende 1 senede sıfırıncı evreden 4’üncü evreye geçti. Teşhisim sırasında hekimler bana 10 sene ömrüm kaldığını söylemiş oldu. 6 ayda 59 kemoterapi aldım. Yılmadım, ayakta durdum hatta ağlamadım. Yalnızca 1 gün tek başıma kaldığımda ağladım lakin daha sonra daima ayağa kalktım. Silkindim zira anne ayakta kalmazsa o çocuklar ayakta kalmaz. Makyajımı yaptım, saçımı boyadım. Sabahında kemoterapi almak için hastaneye yattım. Hastaniçin çıktım sonraki gün çocuklarımın yanında kalktım. Onlarla oturdum. Ne kadar moralim bozuk da olsa ne kadar halsiz de olsam onlarla daima bir arada olmaya çalıştım” diye konuştu.
4’ÜNCÜ ÜNİVERSİTEDEN MEZUN OLMAYA HAZIRLANIYOR
Eşinin 2019 yılında iş değiştirmesi niçiniyle İstanbul’dan Antalya’ya taşındıklarını belirten Yılmaz, 4’üncü üniversite olarak, uzaktan eğitimle İstanbul Üniversitesi Çocuk Gelişimi Kısmı’na başladığını söylemiş oldu. Yılmaz, “Şu an 3’üncü sınıftayım ama 4’üncü sınıfın tüm derslerini üstten aldım. Şayet stajı da erken verirlerse inşallah erken mezun olacağım. Daima ayakta kaldım. Daima çocuklarımla uğraştım. Beşerlerle irtibat kurdum. Olağanda konuttan epey çıkan bir insan değilim. Konutta salon ve mutfak içinde mekik dokuyan, 3 ayda bir tabip denetimi için meskenden çıkan bir beşerim. Onlarla bir ortada daima kuvvetli oldum. Evvel kendim ayakta kalmam gerekiyordu. çabucak sonrasında çocuklarıma her türlü dayanak oldum ve uğraş ettim” dedi.
PANDEMİDE ÇOCUKLARINA EĞİTMENLİK YAPTI
Pandemi niçiniyle çocukların uzaktan eğitim gördüğünü, bu niçinle onlara konutta eğitim verdiğini anlatan Gülsen Yalçın Yılmaz, “Evde bir yazı tahtam var. Otizmli oğlumun ve öbür oğlumun eğitiminde yardımcı oldum. Yeri geldi üniversitede okuyan kızımın derslerine de müdahil oldum. Arkadaş, anne ve eğitmen olarak ilgilendim” diye konuştu.
Hayattaki tüm zorlukları kitap okuyarak unuttuğunu vurgulayan Yılmaz, “Psikologlara gidip yarım saat görüşüp o anki düşüncelerimi anlatmak yerine ben kaygılarımı kitaplarla paylaştım. Okurken başım dağıldı. Konuttaki hastalıkları unutarak okumaya ağırlaştım ve ayakta kaldım. Hayata tutundum. Hekimim bana 10 yıl ömür vermişti, geriye 4 yılım kaldı” dedi.
‘ANNEM HİÇBİR VAKİT PES ETMEDİ’
Ecem Yılmaz ise annesinin ömründe rol model olduğunu lisana getirerek, “Annem benim hayatımda tanıdığım en azimli, en çalışkan, en kararlı insan. İnsanların daima rol modelleri ebeveynleridir. Annem de benim her vakit rol modelim olmuştur. Gerek azmiyle gerek karşılaştığı zorluklara karşı gayretiyle. Annem benim ve kardeşlerimin daima yanında olmuştur. Yaşadığımız onca zorluk oldu, bir sürü hastalık geçirdik buna karşın annem hiç bir vakit pes etmedi. Her vakit çalıştı. Her vakit bundan evvelki günden daha güzeli olmak için çabaladı. Bu yüzden annem her vakit yanındaydı biz de birbirimize dayanak oluyoruz” dedi.
ÇOCUĞU İÇİN SOSYOLOJİ OKUDU
Gülsen Yalçın Yılmaz, diyabetli kızına takviye olması için ikinci çocuğunu dünyaya getirmek istediklerini daha sonrasında erkek ikizleri olduğunu söylemiş oldu. 2 yaşına geldiklerinde ikizlerin davranışında anormallikler fark ettiğini belirten Yılmaz, Buyruk Baran’a asosyallik niçiniyle davranış bozukluğu, Yiğit Tufan’a ise yüzde 90 ağır otizmli teşhisi koyulduğunu anlattı. Yılmaz, otizmli çocuğu için özel eğitim derslerine başladıklarını aktardı. Her sabah sırayla çocuklarını kreşe, okula ve özel eğitim rehabilitasyona bıraktığını belirten Yılmaz, otizmli çocuğuyla toplumda karşılaştığı zorluklar niçiniyle Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi’nde Sosyoloji Kısmı’nı okuyarak, 2014 yılında mezun olduğunu kaydetti.
LÖSEMİYE YAKALANDI
Formasyon eğitimi almak için 2016 yılında 2 haftada 3 gün Kahramanmaraş’a gittiğini anlatan Gülsen Yalçın Yılmaz, bu sıralarda elinde ve boynunda olağandışı şişlikler oluşması niçiniyle hastaneye başvurduğunu belirtti. Yılmaz, “Kan tahlillerimdeki anormallikler değişimler niçiniyle bana lösemi teşhisi koyuldu. Sıfırıncı evreydi. Olağanda birinci evreden ikinci evreye geçerken, bende 1 senede sıfırıncı evreden 4’üncü evreye geçti. Teşhisim sırasında hekimler bana 10 sene ömrüm kaldığını söylemiş oldu. 6 ayda 59 kemoterapi aldım. Yılmadım, ayakta durdum hatta ağlamadım. Yalnızca 1 gün tek başıma kaldığımda ağladım lakin daha sonra daima ayağa kalktım. Silkindim zira anne ayakta kalmazsa o çocuklar ayakta kalmaz. Makyajımı yaptım, saçımı boyadım. Sabahında kemoterapi almak için hastaneye yattım. Hastaniçin çıktım sonraki gün çocuklarımın yanında kalktım. Onlarla oturdum. Ne kadar moralim bozuk da olsa ne kadar halsiz de olsam onlarla daima bir arada olmaya çalıştım” diye konuştu.
4’ÜNCÜ ÜNİVERSİTEDEN MEZUN OLMAYA HAZIRLANIYOR
Eşinin 2019 yılında iş değiştirmesi niçiniyle İstanbul’dan Antalya’ya taşındıklarını belirten Yılmaz, 4’üncü üniversite olarak, uzaktan eğitimle İstanbul Üniversitesi Çocuk Gelişimi Kısmı’na başladığını söylemiş oldu. Yılmaz, “Şu an 3’üncü sınıftayım ama 4’üncü sınıfın tüm derslerini üstten aldım. Şayet stajı da erken verirlerse inşallah erken mezun olacağım. Daima ayakta kaldım. Daima çocuklarımla uğraştım. Beşerlerle irtibat kurdum. Olağanda konuttan epey çıkan bir insan değilim. Konutta salon ve mutfak içinde mekik dokuyan, 3 ayda bir tabip denetimi için meskenden çıkan bir beşerim. Onlarla bir ortada daima kuvvetli oldum. Evvel kendim ayakta kalmam gerekiyordu. çabucak sonrasında çocuklarıma her türlü dayanak oldum ve uğraş ettim” dedi.
PANDEMİDE ÇOCUKLARINA EĞİTMENLİK YAPTI
Pandemi niçiniyle çocukların uzaktan eğitim gördüğünü, bu niçinle onlara konutta eğitim verdiğini anlatan Gülsen Yalçın Yılmaz, “Evde bir yazı tahtam var. Otizmli oğlumun ve öbür oğlumun eğitiminde yardımcı oldum. Yeri geldi üniversitede okuyan kızımın derslerine de müdahil oldum. Arkadaş, anne ve eğitmen olarak ilgilendim” diye konuştu.
Hayattaki tüm zorlukları kitap okuyarak unuttuğunu vurgulayan Yılmaz, “Psikologlara gidip yarım saat görüşüp o anki düşüncelerimi anlatmak yerine ben kaygılarımı kitaplarla paylaştım. Okurken başım dağıldı. Konuttaki hastalıkları unutarak okumaya ağırlaştım ve ayakta kaldım. Hayata tutundum. Hekimim bana 10 yıl ömür vermişti, geriye 4 yılım kaldı” dedi.
‘ANNEM HİÇBİR VAKİT PES ETMEDİ’
Ecem Yılmaz ise annesinin ömründe rol model olduğunu lisana getirerek, “Annem benim hayatımda tanıdığım en azimli, en çalışkan, en kararlı insan. İnsanların daima rol modelleri ebeveynleridir. Annem de benim her vakit rol modelim olmuştur. Gerek azmiyle gerek karşılaştığı zorluklara karşı gayretiyle. Annem benim ve kardeşlerimin daima yanında olmuştur. Yaşadığımız onca zorluk oldu, bir sürü hastalık geçirdik buna karşın annem hiç bir vakit pes etmedi. Her vakit çalıştı. Her vakit bundan evvelki günden daha güzeli olmak için çabaladı. Bu yüzden annem her vakit yanındaydı biz de birbirimize dayanak oluyoruz” dedi.