DeSouza
New member
Can Şişman / Milliyet.com.tr – Rusya’nın 24 Şubat’ta Ukrayna’ya yönelik başlatmış olduğu hücumlar devam ediyor. Birleşmiş Milletler sayılarına göre, bugüne kadar savaş niçiniyle meskenini terk etmek zorunda kalan Ukraynalıların sayısı 10 milyonu buldu. Ülkelerini terk etmek zorunda kalan Ukraynalılar başta Polonya ve Romanya olmak üzere bir epey ülkeye sığınıyor. Ukraynalıların sığındığı ülkelerden biri de Türkiye. İçişleri Bakanlığı’ndan yapılan açıklamaya göre, Türkiye’ye sığınan Ukraynalı mültecilerin sayısı yaklaşık 60 bini buldu. İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, Türkiye’ye gelen Ukraynalıların 30 bine yakınının kara yoluyla, 900 civarının ise üçüncü ülkeler üzerinden hava yoluyla ülkemize giriş yaptığını duyurdu.
PAYLAŞIMI TÜRKLERİ HEYECANLANDIRDI
Ülkelerindeki savaş ortamından kaçan Ukraynalılar inançlı bir ülke olarak gördükleri Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde bir yandan yaşadıkları kaygı ve üzüntüyü atlatmaya çalışıyor, başka yandan ise Ukrayna’da yaşadıklarını tüm dünyaya duyurmak istiyor. Geçtiğimiz günlerde profesyonel iş ağı LinkedIn sitesinde yapılan bir paylaşım ise toplumsal medyayı çok etkiledi. Türkiye’ye ve Türk halkına misafirperverliğinden dolayı teşekkür etmek isteyen Ukraynalı mülteciler Antalya’da çöpleri topladı, bu anları Katerina Semerich isimli bir Ukraynalı mülteci LinkedIn hesabından “Türkiye’ye ve Türk halkına misafirperverlikleri için teşekkür etmek istiyoruz” notuyla paylaştı. Biz de toplumsal medyada büyük yankı uyandıran bu paylaşımın sahibi Katerina Semerich‘e ulaştık ve yaşadıklarını onun ağzından dinledik.
YILLARDIR HAYALİNİ KURDUĞU MESKENE TAŞINMA HAZIRLIĞINDAYDI
Katerina Semerich 24 yaşında bir Ukraynalı. Ülkenin tam ortasında yer alan Çerkası bölgesinde 1998 yılında dünyaya gelen Semerich, 24 Şubat tarihine kadar tam 8 yıl boyunca başşehir Kiev’de yaşıyordu. Bir yandan okuyor öbür yandan ise 4 yıldır İnsan Kaynakları yöneticisi olarak çalışıyordu. Ukraynalıların kabus gecesi olan 24 Şubat’ta Kiev yakınlarındaki bir kasaba olan Vışhorod’daki yeni konutundaydı. Heyecanlıydı. Zira yıllardır hayalini kurduğu meskene taşınma hazırlıkları yapıyordu. Semerich, “Bu meskeni ailem satın aldı. Kendi meskenim olsun diye hayatlarının yarısını bunun için para biriktirerek geçirdiler. Ben de o gün evimdeydim. Konutun tadilatı bitmek üzereydi. Bahar sonunda büsbütün bu meskene taşınacaktım” dedi. Lakin 23 Şubat’ı 24 Şubat’a bağlayan gece işler hiç de Semerich’in planladığı üzere gitmedi…
‘GÖKYÜZÜNÜ DUMANLAR KAPLAMIŞTI…’
“Saat 04.30 sularıydı. Bir anda birkaç patlama meydana geldi” diye anlatmaya başlıyor Semerich o kabus dakikalarını. Meskeninin çabucak yakınına birkaç roketin düştüğünü söyleyen Semerich, ses ve patlama dalgasıyla uykusundan uyandığını paylaşıyor. Semerich, “Pencereye koştum çabucak. Gökyüzünü dumanlar kaplamıştı. Otomobillerin alarm seslerinden diğer bir şey duyamıyordum” dedi. Bu esnada panik ortasında erkek arkadaşıyla bir arada bavullarını toplamaya başlayan Semerich, bir yandan da televizyonu açmış ve yaşananları öğrenmeye çalışmış. Meskenden çıktıklarında karşılarına çıkan komşuları onlara “Her şey artık başlıyor” demiş. Otomobilleri olmadığı için evvel ailesinin meskenine yürümeye karar vermişler. Bu esnada karşılarına çıkan arkadaşlarının otomobilinde iki boş yer olduğunu fark edince daima birlikte yola koyulmuşlar.
‘GÖZ GÖZE GELDİĞİM ASKERİN O HAREKETİ BENİ AĞLATTI’
Semerich, ailesinin konutuna giderken yolda karşılaştığı görüntüyü unutamadığını söylemiş oldu. “Yolculuk uzun sürdü. Trafik sıkışıktı. Çok sayıda askeri araçla burun buruna geldik” diyen Semerich, savaş uçaklarının tekraren kere üzerlerinden uçtuğuna tanıklık ettiklerini belirtti. “O uçakların Ukraynalı olup olmadıklarını dahi bilmiyorduk. Çok korkutucuydu” diyen Semerich, bu esnada ülkesinin başına gelen felaketi öğrenmeye çalıştıklarını ve Kiev’de de patlamaların yaşandığını öğrendiklerinde derin bir dehşete kapıldıklarını söylemiş oldu. Yol üzerinde rastladıkları mağazalarda, ATM’lerde ve akaryakıt istasyonlarında büyük bir kaosun yaşandığını söyleyen Semerich, karşılaştığı bir askerle yaşadıklarını, “Herkes koşturma halindeydi. İnsanların çocuklarıyla, evcil hayvanlarıyla koşturmalarını gözyaşları ortasında izledim. Hatta o anda bir askerle göz göze geldim. Ağladığımı görür görmez bana gülümsedi. Eliyle kalp işareti yaptı bana. Onun bu hareketi ve tahminen de tekrar onu hiç nazaranmeyecek olma ihtimalim o anda beni daha da ağlattı” kelamlarıyla anlattı.
‘ONLARA PARA TEKLİF ETTİM LAKİN REDDETTİLER’
24 yaşındaki Ukraynalı genç bayan savaşın 21’inci gününde Türkiye’ye gelmiş. “Yol uzundu” diyor Semerich. Türkiye’ye gelmek için Romanya sonundan geçmiş evvel. “bu biçimde fazlaca insan yoktu, bu yüzden epeyce süratli geçtim” diyen Semerich, sonu geçtikten daha sonra biroldukça Romanyalı gönüllüyle karşılaştığını söylemiş oldu ve o an yaşadığı hisleri “Durdum ve onlara bakıp ağladım. Evet ağladım ancak bu diğer bir ülkede yalnız kalmaktan korktuğum için değil, birinci kere vatanımı geride bıraktığım içindi. Ukraynalılara yardım etmeye hazır bu kadar hayli insan görmeyi beklemiyordum” kelamlarıyla anlattı. Romanya’daki gönüllülerin ona en yakın kasabaya gitmesi konusunda yardımcı olduklarını ve hatta başşehir Bükreş’e parasız tren bileti verdiklerini vurgulayan Semerich, o anki hislerini, “Treni beklerken sıcak bir yemekle karnımı doyurdum. Bütün bunları bana ücretsiz verdikleri için utandım hatta. Onlara para teklif ettim ancak reddettiler. Dünyada birfazlaca güzel insanın yaşadığına o an emin oldum” kelamlarıyla tabir etti.
‘ÖNCE KENDİMİ HAİN ÜZERE HİSSETTİM’
Şu anda ülkesi için telaşlı olduğunu söyleyen Semerich, “Evvelce kendimi bir hain üzere hissettim. Lakin bir süre daha sonra yurt haricinden da ülkeme yardımcı olabileceğimi fark ettim. Ukrayna’daki durumla ilgili gerçekleri anlatabilirim. Yapabileceğim şey bu. Küçük üzere görünüyor lakin değil. Ne kadar fazlaca insan Ukrayna’da yaşananlardan haberdar olursa bu o kadar yeterli” diye konuştu. Ülkesinde yaşananların dehşetli olduğunu söyleyen Semerich, “Her gün kendime ‘niçin?’ diye soruyorum. Sadece Ukraynalı olduğumuz ve Rusya’nın istediği biçimde yaşamak istemediğimiz için yok mu edilmeli miyiz? Ukrayna barışçıl bir ülkedir. Tarihimizde hiç bir vakit yabancı topraklar talep etmedik. hiç bir vakit öbür uluslara saldırmadık. Biz yalnızca kendimizi savunduk. 21’inci yüzyılda beşerler artık savaş üzere bir vahşetin uygar bir tahlil yolu olarak görmüyor. Birçok Ukraynalı üzere ben de 24 Şubat öncesine kadar uygun bir biçimde yaşamak, kendimi geliştirmek ve dünyayı keşfetmek istiyordum” dedi.
‘ZELENSKIY SUÇLANAMAZ, ONA HÜRMET DUYUYORUZ’
Ailesinin şu anda Ukrayna’da kaldığını söyleyen Semerich, annesinin bir tarih öğretmeni olduğunu, babasının ise şu anda orduya katıldığını söylemiş oldu. Ailesiyle her gün Skype üzerinden irtibat kurduklarını belirten Semerich, “olağan olarak onlar için endişeleniyorum. Onların inançta olmalarını istiyorum. Onları fazlaca özledim” dedi. Ukrayna’da yaşanan savaşın tüm Ukraynalıları birleştirdiğini ve kuvvetlendirdiğini vurgulayan Semerich, “Bu birlik ve birlikteliğimiz, ordumuza olan ortak inancımız bizi zafere taşıyacak” diye konuştu.
Ukrayna Devlet Lideri Vladimir Zelenskiy’nin düzgün bir başkan olmasının dışında düzgün bir insan olduğunu düşündüğünü söyleyen Semerich, siyasetçi hakkındaki görüşlerini, “Saldırıya uğradığımızda ülkeyi terk etmesi bile teklif edildi ona. O anda ‘Şimdi mahvolduk. Hükümetimiz bizi terk edecek’ diye kaygıya kapıldım. Daha evvelki Ukraynalı başkanlarla ilgili makus tecrübelere sahibiz zira. Fakat o reddetti bunu ve Kiev ele geçirilse bile ayağa kalkıp kendini savunacağını söylemiş oldu. Muhtaçlığımız olan adamın o olduğunu bu biçimde anladım” diyerek söz etti. Ukrayna Devlet Lideri Vladimir Zelenskiy’nin ülkesinde bir kahraman olarak görüldüğünü lakin tek kahramanın o olmadığını vurgulayan Semerich, “Ordudan gönüllülere, hekimlerden itfaiyecilere, elinden gelen her şeyi yapan tüm Ukraynalılar kahraman” dedi. Rusya’nın ülkelerine yönelik saldırıyı uzun bir vakit boyunca planladıklarını düşündüğünü söyleyen Semerich, “Burada Zelenskiy suçlanamaz. Agresif komşularımız olduğu için şanssız bir ülkeyiz. Herkes ismine konuşamam lakin ben ve yakınlarım Zelenskiy’e hürmet duyuyoruz. Şu anda milletimize öncülük etmesinden dolayı fazlaca mutluyuz” diye konuştu.
‘TÜRKİYE’YE yine GELMEYİ PLANLIYORDUM LAKİN…’
Pekala niye Türkiye? Katerina Semerich’in bilhassa Türkiye’yi gelmeyi seçmesinin özel bir sebebi var mı? Semerich, Türkiye’ye gelmek istemesinin birkaç sebebi olduğunu söylemiş oldu. “Burada bana yakın beşerler var” diyen Semerich, buradaki arkadaşları yardımıyla Türkiye’nin kendisi için tanıdık bir ülke olduğunu söylemiş oldu. Tam bir yıl evvel buraya tatile geldiğini ve Türkiye’yi epey sevdiğini söyleyen Semerich, “Türkiye hayli hoş bir ülke. Burada bir epey yeri gezdim. Bilhassa Akdeniz bölgesini fazlaca seviyorum. Fethiye’den başlayarak Antalya’ya kadar uzanan Likya Yolu’nda yaptığım yürüyüşü unutamıyorum. Buraya tekrar gelmeyi ve yeni yerler keşfetmeyi planlıyordum ancak bu kurallar altında Türkiye’de olacağımı hiç düşünmemiştim” diye konuştu.
Semerich, LinkedIn’deki paylaşımının toplumsal medyaya damga vurmasından ötürü şaşkın olduğunu söylemiş oldu. “Benimki yalnızca küçük bir paylaşımdı. Bu kadar düzgün reaksiyonlar alacağını hiç düşünmemiştim. faydalı bir şeyler yapabildiğime epey keyifli oldum” diyen Semerich, Türk halkının misafirperver olduğunu ve kendilerine epeyce yardımcı olduklarını söylemiş oldu. Semerich, “Ukraynalılar olarak bize yardımlarını esirgemeyen, bizleri duygulandıran Türklere fazlaca teşekkür etmek istiyoruz. Türkiye’ye minnettarız. Vatandaşlarımdan rastgele biri şayet size rahatsızlık verirse şimdiden onlar ismine sizden özür dilerim” diye konuştu.
PAYLAŞIMI TÜRKLERİ HEYECANLANDIRDI
Ülkelerindeki savaş ortamından kaçan Ukraynalılar inançlı bir ülke olarak gördükleri Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde bir yandan yaşadıkları kaygı ve üzüntüyü atlatmaya çalışıyor, başka yandan ise Ukrayna’da yaşadıklarını tüm dünyaya duyurmak istiyor. Geçtiğimiz günlerde profesyonel iş ağı LinkedIn sitesinde yapılan bir paylaşım ise toplumsal medyayı çok etkiledi. Türkiye’ye ve Türk halkına misafirperverliğinden dolayı teşekkür etmek isteyen Ukraynalı mülteciler Antalya’da çöpleri topladı, bu anları Katerina Semerich isimli bir Ukraynalı mülteci LinkedIn hesabından “Türkiye’ye ve Türk halkına misafirperverlikleri için teşekkür etmek istiyoruz” notuyla paylaştı. Biz de toplumsal medyada büyük yankı uyandıran bu paylaşımın sahibi Katerina Semerich‘e ulaştık ve yaşadıklarını onun ağzından dinledik.
YILLARDIR HAYALİNİ KURDUĞU MESKENE TAŞINMA HAZIRLIĞINDAYDI
Katerina Semerich 24 yaşında bir Ukraynalı. Ülkenin tam ortasında yer alan Çerkası bölgesinde 1998 yılında dünyaya gelen Semerich, 24 Şubat tarihine kadar tam 8 yıl boyunca başşehir Kiev’de yaşıyordu. Bir yandan okuyor öbür yandan ise 4 yıldır İnsan Kaynakları yöneticisi olarak çalışıyordu. Ukraynalıların kabus gecesi olan 24 Şubat’ta Kiev yakınlarındaki bir kasaba olan Vışhorod’daki yeni konutundaydı. Heyecanlıydı. Zira yıllardır hayalini kurduğu meskene taşınma hazırlıkları yapıyordu. Semerich, “Bu meskeni ailem satın aldı. Kendi meskenim olsun diye hayatlarının yarısını bunun için para biriktirerek geçirdiler. Ben de o gün evimdeydim. Konutun tadilatı bitmek üzereydi. Bahar sonunda büsbütün bu meskene taşınacaktım” dedi. Lakin 23 Şubat’ı 24 Şubat’a bağlayan gece işler hiç de Semerich’in planladığı üzere gitmedi…
‘GÖKYÜZÜNÜ DUMANLAR KAPLAMIŞTI…’
“Saat 04.30 sularıydı. Bir anda birkaç patlama meydana geldi” diye anlatmaya başlıyor Semerich o kabus dakikalarını. Meskeninin çabucak yakınına birkaç roketin düştüğünü söyleyen Semerich, ses ve patlama dalgasıyla uykusundan uyandığını paylaşıyor. Semerich, “Pencereye koştum çabucak. Gökyüzünü dumanlar kaplamıştı. Otomobillerin alarm seslerinden diğer bir şey duyamıyordum” dedi. Bu esnada panik ortasında erkek arkadaşıyla bir arada bavullarını toplamaya başlayan Semerich, bir yandan da televizyonu açmış ve yaşananları öğrenmeye çalışmış. Meskenden çıktıklarında karşılarına çıkan komşuları onlara “Her şey artık başlıyor” demiş. Otomobilleri olmadığı için evvel ailesinin meskenine yürümeye karar vermişler. Bu esnada karşılarına çıkan arkadaşlarının otomobilinde iki boş yer olduğunu fark edince daima birlikte yola koyulmuşlar.
‘GÖZ GÖZE GELDİĞİM ASKERİN O HAREKETİ BENİ AĞLATTI’
Semerich, ailesinin konutuna giderken yolda karşılaştığı görüntüyü unutamadığını söylemiş oldu. “Yolculuk uzun sürdü. Trafik sıkışıktı. Çok sayıda askeri araçla burun buruna geldik” diyen Semerich, savaş uçaklarının tekraren kere üzerlerinden uçtuğuna tanıklık ettiklerini belirtti. “O uçakların Ukraynalı olup olmadıklarını dahi bilmiyorduk. Çok korkutucuydu” diyen Semerich, bu esnada ülkesinin başına gelen felaketi öğrenmeye çalıştıklarını ve Kiev’de de patlamaların yaşandığını öğrendiklerinde derin bir dehşete kapıldıklarını söylemiş oldu. Yol üzerinde rastladıkları mağazalarda, ATM’lerde ve akaryakıt istasyonlarında büyük bir kaosun yaşandığını söyleyen Semerich, karşılaştığı bir askerle yaşadıklarını, “Herkes koşturma halindeydi. İnsanların çocuklarıyla, evcil hayvanlarıyla koşturmalarını gözyaşları ortasında izledim. Hatta o anda bir askerle göz göze geldim. Ağladığımı görür görmez bana gülümsedi. Eliyle kalp işareti yaptı bana. Onun bu hareketi ve tahminen de tekrar onu hiç nazaranmeyecek olma ihtimalim o anda beni daha da ağlattı” kelamlarıyla anlattı.
‘ONLARA PARA TEKLİF ETTİM LAKİN REDDETTİLER’
24 yaşındaki Ukraynalı genç bayan savaşın 21’inci gününde Türkiye’ye gelmiş. “Yol uzundu” diyor Semerich. Türkiye’ye gelmek için Romanya sonundan geçmiş evvel. “bu biçimde fazlaca insan yoktu, bu yüzden epeyce süratli geçtim” diyen Semerich, sonu geçtikten daha sonra biroldukça Romanyalı gönüllüyle karşılaştığını söylemiş oldu ve o an yaşadığı hisleri “Durdum ve onlara bakıp ağladım. Evet ağladım ancak bu diğer bir ülkede yalnız kalmaktan korktuğum için değil, birinci kere vatanımı geride bıraktığım içindi. Ukraynalılara yardım etmeye hazır bu kadar hayli insan görmeyi beklemiyordum” kelamlarıyla anlattı. Romanya’daki gönüllülerin ona en yakın kasabaya gitmesi konusunda yardımcı olduklarını ve hatta başşehir Bükreş’e parasız tren bileti verdiklerini vurgulayan Semerich, o anki hislerini, “Treni beklerken sıcak bir yemekle karnımı doyurdum. Bütün bunları bana ücretsiz verdikleri için utandım hatta. Onlara para teklif ettim ancak reddettiler. Dünyada birfazlaca güzel insanın yaşadığına o an emin oldum” kelamlarıyla tabir etti.
‘ÖNCE KENDİMİ HAİN ÜZERE HİSSETTİM’
Şu anda ülkesi için telaşlı olduğunu söyleyen Semerich, “Evvelce kendimi bir hain üzere hissettim. Lakin bir süre daha sonra yurt haricinden da ülkeme yardımcı olabileceğimi fark ettim. Ukrayna’daki durumla ilgili gerçekleri anlatabilirim. Yapabileceğim şey bu. Küçük üzere görünüyor lakin değil. Ne kadar fazlaca insan Ukrayna’da yaşananlardan haberdar olursa bu o kadar yeterli” diye konuştu. Ülkesinde yaşananların dehşetli olduğunu söyleyen Semerich, “Her gün kendime ‘niçin?’ diye soruyorum. Sadece Ukraynalı olduğumuz ve Rusya’nın istediği biçimde yaşamak istemediğimiz için yok mu edilmeli miyiz? Ukrayna barışçıl bir ülkedir. Tarihimizde hiç bir vakit yabancı topraklar talep etmedik. hiç bir vakit öbür uluslara saldırmadık. Biz yalnızca kendimizi savunduk. 21’inci yüzyılda beşerler artık savaş üzere bir vahşetin uygar bir tahlil yolu olarak görmüyor. Birçok Ukraynalı üzere ben de 24 Şubat öncesine kadar uygun bir biçimde yaşamak, kendimi geliştirmek ve dünyayı keşfetmek istiyordum” dedi.
‘ZELENSKIY SUÇLANAMAZ, ONA HÜRMET DUYUYORUZ’
Ailesinin şu anda Ukrayna’da kaldığını söyleyen Semerich, annesinin bir tarih öğretmeni olduğunu, babasının ise şu anda orduya katıldığını söylemiş oldu. Ailesiyle her gün Skype üzerinden irtibat kurduklarını belirten Semerich, “olağan olarak onlar için endişeleniyorum. Onların inançta olmalarını istiyorum. Onları fazlaca özledim” dedi. Ukrayna’da yaşanan savaşın tüm Ukraynalıları birleştirdiğini ve kuvvetlendirdiğini vurgulayan Semerich, “Bu birlik ve birlikteliğimiz, ordumuza olan ortak inancımız bizi zafere taşıyacak” diye konuştu.
Ukrayna Devlet Lideri Vladimir Zelenskiy’nin düzgün bir başkan olmasının dışında düzgün bir insan olduğunu düşündüğünü söyleyen Semerich, siyasetçi hakkındaki görüşlerini, “Saldırıya uğradığımızda ülkeyi terk etmesi bile teklif edildi ona. O anda ‘Şimdi mahvolduk. Hükümetimiz bizi terk edecek’ diye kaygıya kapıldım. Daha evvelki Ukraynalı başkanlarla ilgili makus tecrübelere sahibiz zira. Fakat o reddetti bunu ve Kiev ele geçirilse bile ayağa kalkıp kendini savunacağını söylemiş oldu. Muhtaçlığımız olan adamın o olduğunu bu biçimde anladım” diyerek söz etti. Ukrayna Devlet Lideri Vladimir Zelenskiy’nin ülkesinde bir kahraman olarak görüldüğünü lakin tek kahramanın o olmadığını vurgulayan Semerich, “Ordudan gönüllülere, hekimlerden itfaiyecilere, elinden gelen her şeyi yapan tüm Ukraynalılar kahraman” dedi. Rusya’nın ülkelerine yönelik saldırıyı uzun bir vakit boyunca planladıklarını düşündüğünü söyleyen Semerich, “Burada Zelenskiy suçlanamaz. Agresif komşularımız olduğu için şanssız bir ülkeyiz. Herkes ismine konuşamam lakin ben ve yakınlarım Zelenskiy’e hürmet duyuyoruz. Şu anda milletimize öncülük etmesinden dolayı fazlaca mutluyuz” diye konuştu.
‘TÜRKİYE’YE yine GELMEYİ PLANLIYORDUM LAKİN…’
Pekala niye Türkiye? Katerina Semerich’in bilhassa Türkiye’yi gelmeyi seçmesinin özel bir sebebi var mı? Semerich, Türkiye’ye gelmek istemesinin birkaç sebebi olduğunu söylemiş oldu. “Burada bana yakın beşerler var” diyen Semerich, buradaki arkadaşları yardımıyla Türkiye’nin kendisi için tanıdık bir ülke olduğunu söylemiş oldu. Tam bir yıl evvel buraya tatile geldiğini ve Türkiye’yi epey sevdiğini söyleyen Semerich, “Türkiye hayli hoş bir ülke. Burada bir epey yeri gezdim. Bilhassa Akdeniz bölgesini fazlaca seviyorum. Fethiye’den başlayarak Antalya’ya kadar uzanan Likya Yolu’nda yaptığım yürüyüşü unutamıyorum. Buraya tekrar gelmeyi ve yeni yerler keşfetmeyi planlıyordum ancak bu kurallar altında Türkiye’de olacağımı hiç düşünmemiştim” diye konuştu.
Semerich, LinkedIn’deki paylaşımının toplumsal medyaya damga vurmasından ötürü şaşkın olduğunu söylemiş oldu. “Benimki yalnızca küçük bir paylaşımdı. Bu kadar düzgün reaksiyonlar alacağını hiç düşünmemiştim. faydalı bir şeyler yapabildiğime epey keyifli oldum” diyen Semerich, Türk halkının misafirperver olduğunu ve kendilerine epeyce yardımcı olduklarını söylemiş oldu. Semerich, “Ukraynalılar olarak bize yardımlarını esirgemeyen, bizleri duygulandıran Türklere fazlaca teşekkür etmek istiyoruz. Türkiye’ye minnettarız. Vatandaşlarımdan rastgele biri şayet size rahatsızlık verirse şimdiden onlar ismine sizden özür dilerim” diye konuştu.