DeSouza
New member
Ankara’nın Gölbaşı ilçesinde yaşayan Mustafa Ceylan, 1920-1924 senelerında Kurtuluş Savaşı devrinde askerlik yaptı. Kurtuluş Savaşı’na katıldığını, cephede kolundan yaralandığını çocuklarına anlatan ve İstiklal Madalyası almaya hak kazandığını söyleyen Mustafa Ceylan, 1966’da 69 yaşında hastalık kararı hayatını kaybetti. Selahattin Ceylan, babasının öyküsünü kendi çocuklarına anlatırken, İstiklal Madalyası almaya hak kazandığına ait eski belge de olduğunu ancak kaybolduğunu belirtti.
Selahattin Ceylan’ın oğlu Coşkun Ceylan (41), bunun üzerine Cumhurbaşkanlığı İrtibat Merkezi’ne dilekçe yazdı ve bahsin araştırılmasını istedi ardından CİMER’in yönlendirmesiyle Sincan Askerlik Şubesi’ne başvurdu. Ulusal Savunma Bakanlığı arşiv kayıtlarının incelenmesiyle Kurtuluş Savaşı’nda cephede bakılırsav yaptığı tespit edilen Selahattin Ceylan’ın İstiklal Madalyası, yıllar daha sonra oğlu Selahattin Ceylan’a teslim edildi.
‘BÜYÜK BİR MİRAS’
Selahattin Ceylan, İstiklal Madalyası’nı babasının mezarına gdolayıp, dua etti. Babası öldüğünde 14 yaşında olduğunu anlatan Ceylan, “Babam epey düzgün bir insandı. Babamdan bize bir madalya miras kaldı. Öbür hiç bir şeyi kalmadı bize. Ne bir tespih ne bir saat. Artık bu madalya çocuklarıma, torunlarıma kalacak. Büyük bir miras oldu. Dünyaya paha bana nazaran” dedi.
Coşkun Ceylan da Türkiye Cumhuriyeti’nin 100’üncü yılında bu biçimde bir madalyayı almaktan gurur duyduklarını belirterek, “Tarifi olmayan bir gurur. Bu madalyayı babamız, babamızdan daha sonra bizler; bizlerden daha sonra çocuklarımız, onlardan daha sonra da torunlar taşıyacak. Çok övünülecek bir durum. İmkanı olan arkadaşlara da tavsiyede bulunuyorum; var ise bu biçimde bir şey araştırsınlar. Zira bu ülkenin kolay kurulmadığını madalyayı görür görmez anlıyorsunuz. Gerçekten tanım edilecek bir his değil fazlaca büyük bir gurur. Torunlarına bu biçimde bir gururu miras bıraktığı için teşekkür ediyorum dedeme. Mekanı cennet olsun” diye konuştu.
Coşkun Ceylan, İstiklal Madalyası aldıklarının duyulmasından daha sonra yakın etraflarından daima tebrik telefonu aldıklarını da söyleyerek, “2 gündür babama tebrik telefonları, dedeme rahmet telefonları susmadı. bu biçimde bir şey köyümüzde olduğu için gurur duydu komşularımız da. Madalyayı ve belgeyi aldık. Bundan daha sonra dedemin mezarını; başında bayrak, taşında gazi yazan bir biçimde şanını yaşatacağız inşallah” dedi.
Selahattin Ceylan’ın oğlu Coşkun Ceylan (41), bunun üzerine Cumhurbaşkanlığı İrtibat Merkezi’ne dilekçe yazdı ve bahsin araştırılmasını istedi ardından CİMER’in yönlendirmesiyle Sincan Askerlik Şubesi’ne başvurdu. Ulusal Savunma Bakanlığı arşiv kayıtlarının incelenmesiyle Kurtuluş Savaşı’nda cephede bakılırsav yaptığı tespit edilen Selahattin Ceylan’ın İstiklal Madalyası, yıllar daha sonra oğlu Selahattin Ceylan’a teslim edildi.
‘BÜYÜK BİR MİRAS’
Selahattin Ceylan, İstiklal Madalyası’nı babasının mezarına gdolayıp, dua etti. Babası öldüğünde 14 yaşında olduğunu anlatan Ceylan, “Babam epey düzgün bir insandı. Babamdan bize bir madalya miras kaldı. Öbür hiç bir şeyi kalmadı bize. Ne bir tespih ne bir saat. Artık bu madalya çocuklarıma, torunlarıma kalacak. Büyük bir miras oldu. Dünyaya paha bana nazaran” dedi.
Coşkun Ceylan da Türkiye Cumhuriyeti’nin 100’üncü yılında bu biçimde bir madalyayı almaktan gurur duyduklarını belirterek, “Tarifi olmayan bir gurur. Bu madalyayı babamız, babamızdan daha sonra bizler; bizlerden daha sonra çocuklarımız, onlardan daha sonra da torunlar taşıyacak. Çok övünülecek bir durum. İmkanı olan arkadaşlara da tavsiyede bulunuyorum; var ise bu biçimde bir şey araştırsınlar. Zira bu ülkenin kolay kurulmadığını madalyayı görür görmez anlıyorsunuz. Gerçekten tanım edilecek bir his değil fazlaca büyük bir gurur. Torunlarına bu biçimde bir gururu miras bıraktığı için teşekkür ediyorum dedeme. Mekanı cennet olsun” diye konuştu.
Coşkun Ceylan, İstiklal Madalyası aldıklarının duyulmasından daha sonra yakın etraflarından daima tebrik telefonu aldıklarını da söyleyerek, “2 gündür babama tebrik telefonları, dedeme rahmet telefonları susmadı. bu biçimde bir şey köyümüzde olduğu için gurur duydu komşularımız da. Madalyayı ve belgeyi aldık. Bundan daha sonra dedemin mezarını; başında bayrak, taşında gazi yazan bir biçimde şanını yaşatacağız inşallah” dedi.